Menschen Van Te Lande

Willem Vermandere

Mijn menschen van te lande

Hoe geiren zie ‘k julder gaan

Met zwier en zwaai of kloek en taai

Op julder stekken staan



Mijn menschen van te lande

Met peird en met ploeg

Zie ‘k julder slaven tot laat in ‘n avond

Of van tjenuchtens vroeg



Mijn menschen van te lande

Hoe geiren hoor ik julder klappen

De taal is oud, de spraak is stout

En sterk lijk julder stappen



Mijn menschen van te lande

Blijft julder wegen gaan

Kop in de lucht, voor niet beducht

Durft en je blijft bestaan