Blanche En Zijn Peird

Willem Vermandere

Tussen Kortrijk en Lauwe

Blanch’ en zijn peird

Mensch’n gaat gaan kijken

Want ‘t is ‘t kijken weird

Een peird en een karre

Al wel honderd jaar lang

Doet dagelijks die zelfsten eigenste gang



Blanche Blanche Blanche en zijn peird

Djuk djuk judjuk mijn peird



Je zegt, je zijt zot, wat is ‘t er aan te zien

Der zijn nu toch veel beter dingen om te rien

Een karre och here, ‘t is ‘t klappen niet weird

En wat voor speciaals is ‘t er nu aan een peird



Blanche Blanche Blanche en zijn peird

Djuk djuk judjuk mijn peird



‘k Voele heel goed dat je me niet ‘n verstaat

‘t Is niet de vitesse waar dat ‘t hem om gaat

Ook niet ‘t comfort van een sjieke slee

Maar rijd eerst ne keer met die karre mee



Oh, Blanche Blanche Blanche en zijn peird

Djuk djuk judjuk mijn peird



En je klapt dan met Blanche en je kijkt op dat peird

En al ‘t geen dat je ziet, een groot gat en ne steirt

En ie vertelt van zijn grote voyage

Met peird en karre en heel zijn menage



Oh, Blanche Blanche Blanche en zijn peird

Djuk djuk judjuk mijn peird



En ‘t peird stapt voort ook vol diepe gedachten

Wat dat je van zo’n beeste nog niet zoudt verwachten

Die smerige auto’s dat stinkt ongezond

En je krult junder neuze voor ne peirdestront



Oh, Blanche Blanche Blanche en zijn peird

Djuk djuk judjuk mijn peird



Daarbij, wieder peirden zijn azo geboren

En je weet heel goed, der gaat niks van verloren

De mussen op strate gaan der ni van dood

De ene zenne stank is den andere zijn brood



Oh, Blanche Blanche Blanche en zijn peird

Djuk djuk judjuk mijn peird



Ja, zo is ‘t leven en azo is ‘t goed

En je gaat ‘t niet verbeteren, hoe hard da je ook wroet

Vlieg naar de mane en schiet ‘t al kapot

‘k Zeg ekik ma