Dag Aan Dag

Willem Vermandere

Ons kind moet studeren dag aan dag

‘t Is een visselke dat nie meer zwemmen mag

Mijne teevee en mijn hifi-apparatuur

Da ‘k mie zo verveel op de langen duur

Den auto en ‘t huisgerief op krediet

Da wordt een kortstondig liefdelied

Aan d’ advokaten is ‘t geval toevertrouwd

We waren nochtans ooit zo gelukkig getrouwd

Ik hoor dat uw allerliefst’ u verliet

De wereld zit vol van nutteloos verdriet



Onze luxeflat op het tiende verdiep

En da ‘k vroeger zo geiren op den hooizolder sliep

En dagelijks per file naar ‘t werk in de stad

En ons vader die nog op strate voor zijn deure zat

Dat drukke verkeer maakt mie angstig en moe

Waar gaan al de mensen in feite naartoe

Op cruise met de club méditerranée

Ik ga nog liefst gaan kaarten in mijne stamcafé

Of in ‘t sjiek restaurant zwaar uitgezakt

Of kerstavond bie moeder die wafels bakt



Mijn koffie, mijn scheer, mijn afwasmachien

Is ‘t leven al nie lastig genoeg misschien

Ik moet schuren en schrobben mijne keuken en mijne salon

Wanneer speel je nog ne keer op uw akkordeon

Het feest door den diskobar verpest

Het heimwee naar ‘t oud harmonieorkest

Parkingmeters en éénrichtingsverkeer

Waar is mijn straatje van weleer

Hè j’ ook al veel geld voor uw pensioen gespaard

Maar hè j’ ook al wat kruimeltjes wijsheid vergaard



Dronken supporters in ‘t stadion

En niemand die nog weet hoe dat den oorlog begon

Ik hoor van ziekte en van hongersnood

En onze boter en tarwebergen zijn zo groot

Ik hoor hoe dat ‘t oerwoud wordt gerooid

Schoon en goed nieuws hoor j’ hier zelden of nooit

Lange rivieren vol met dode vis

Zegt maar aan ‘t volk dat er welvaart is

Beton en asfalt over berg en dal

Is de mens dan geen meester van ‘t heelal