Το χρώμα κάθε σκέψης -από τον άχθo της γης
Τώρα που δεν βλέπει κανείς, κανείς
Η κάθε μας φυγή, ίσως να ′ταν όσα έμαθα
Μια για κάθε νίκη και άλλη μια για όσες έχανα
Ο όλεθρος που ζω, είναι ο όλεθρος που ζήτησα
Τον γνώρισα εκ των έσω, και τον μίσησα
Και απ'τη μεγάλη σιωπή,βγαίνουμε τρέχοντας μαζί
Ο φόβος μου είναι φυλακή που πλέον έχει καεί
Όπως έμαθα να ζω, έμαθα να φεύγω, να ξεχνώ
Η πρώτη μας πληγή, η πιο βαθιά μας ηδονή
Όπως έμαθα να ζω, μόνο όταν παλεύω, όταν νικώ
Η πρώτη μας πληγή, από την πρώτη μας σφαγή
Όπως έμαθα να ζω, ξέχασα πως πέφτω στο κενό
Η πρώτη μας πληγή, ήτανε μόνο η αρχή
