Voorbij

Marco Borsato

Ik zit alleen


Ineengedoken


Ik ben een schaduw van de man die ik ooit was


Mijn hoofd is leeg


Mijn hart gebroken


En mijn handen houden jou nog altijd vast


En er gaat nooit een dag voorbij


Dat ik jou niet meer voel


Of dat ik jou niet meer mis


En het bed is te koud voor mij


Wanneer het niet door jou beslapen is


Dit warme huis


Wordt als maar killer


Tot de tijd je laatste sporen heeft gewist


Ik schreeuw je naam


En sluit mijn ogen


Wacht op antwoord ook al heeft het weinig zin


Ik blijf geloven


Dat jij mijn stem hoort


Ook al is het tegen beter weten in


En er gaat nooit een dag voorbij


Dat ik jou niet meer voel


En dat ik jou niet meer mis


En het bed is te koud voor mij


Omdat het niet door jou beslapen is


Ons mooie huis


Wordt als maar stiller


Tot er niets meer van je stem te horen is


Oh, mijn hart is verbrijzeld


Mijn droom gegijzeld door de eenzaamheid


Je stem wordt steeds trager


Je beeld steeds vager


Oh, ik wil je nog niet kwijt


En er gaat nooit een dag voorbij


Dat ik jou niet meer voel


En dat ik jou niet meer mis


En het bed is te koud voor mij


Wanneer het niet door jou beslapen is


Dit grote huis


Wordt als maar leger


Omdat alles zonder jou zo zinloos is


Zo leeg en zinloos