Opa

Marco Borsato

Vroeger zat ik uren op de stoel bij opa


Hij vertelde me dan altijd een verhaal


Of we gingen samen naar de golven kijken


En de mensen kenden opa allemaal


Ja ik weet nog hoe we konden blijven lachen


Om een hondje dat daar speelde op het strand


En dat zomaar naar de golven ging staan blaffen


Of wou vechten met een weggewaaide krant


En zo liepen we vaak zonder wat te zeggen


Lange einden heel gezellig hand in hand


En dan keek ik om en zag m'n kleine voeten


Naast m'n opa's grote stappen in het zand


Maar nu loop ik in m'n eentje


Want m'n opa loopt niet mee


En ik breng m'n kleine tranen


Naar die hele grote zee


Ik zie nog mijn opa liggen


Als een stille witte pop


Opa sloot voorgoed zijn ogen


En hij slaat ze nooit meer op


Maar nu loop ik in m'n eentje


Want m'n opa loopt niet mee


En ik breng m'n kleine tranen


Naar die hele grote zee


Ik zie nog mijn opa liggen


Als een stille witte pop


Opa sloot voorgoed zijn ogen


En hij slaat ze nooit meer op


Duizend golven spoelden over opa's stappen


'T zijn alleen mijn eigen voeten die daar staan


Maar ik ken nog zijn verhalen en zijn grappen


En ik weet nog wat ik met hem heb gedaan


En zo is opa toch een beetje blijven leven


Want herinneringen raak je nooit meer kwijt


En hij heeft me zoveel goede raad gegeven


Dus hij blijft gewoon m'n opa voor altijd


En zo liepen we vaak zonder wat te zeggen


Lange einden heel gezellig hand in hand


En dan keek ik om en zag m'n kleine voeten


Naast m'n opa's grote stappen in het zand


Maar nu loop ik in m'n eentje


Want m'n opa loopt niet mee


En ik breng m'n kleine tranen


Naar die hele grote zee


Ik zie nog mijn opa liggen


Als een stille witte pop


Opa sloot voorgoed zijn ogen


En hij slaat ze nooit meer op