عشق، به شکل پرواز پرنده ست
عشق، خواب یه آهوی رمنده ست
من، زائری تشنه زیر بارانعشق، چشمه آبی اما کُشندست
من، میمیرم از این آب مسموم
اما اونکه، از مرده عشق، تا قیامت، هر لحظه زنده ست
من، میمیرم از این آب مسموم
مرگ عاشق، عین بودن، اوج پرواز، یه پرنده ست
تو که معنای عشقی، به من معنا بده ای یار
دروغ این صدا را، به گور قصه ها بسپار
صدا کن اسممو، از عمق شب، از نقب به دیوار
برای زنده بودن، دلیل آخرینم باش
منم من بذر فریاد، خاک خوب سرزمینم باش
طلوع صادق عصیان من، بیداریم باش
عشق، گذشتن از مرز وجوده
مرگ، آغاز راه قصه بوده
من، راهی شدم نگو که زوده
اون کسی که، سرسپرده، مثل ما، عاشق نبوده
اما اونکه، عاشقونه، جون سپرده، هرگز نمرده