Verdronken Vlinder

Boudewijn De Groot

Zo te sterven op het water met je vleugels van papier

Zomaar drijven na 't vliegen in de wolken drijf je hier

Met je kleuren die vervagen zonder zoeken zonder vragen

Eindelijk voor altijd rusten en de bloemen die je kuste

Geuren die je hebt geweten

Alles kan je nu vergeten

Op het water wieg je heen en weer

Zo te sterven op het water met je vleugels van papier



Als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht

Als een vlinder altijd vrij en voor het leven op de vlucht

Wil ik sterven op het water maar dat is een zorg van later

Ik wil nu als vlinder vliegen op de bloemenblaadren wiegen

Maar zo hoog kan ik niet komen

Dus ik vlieg maar in mijn dromen

Altijd ben ik voor het leven op de vlucht

Als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht



Om te leven dacht ik je zou een vlinder moeten zijn

Om te vliegen heel ver weg van alle leven alle pijn

Maar ik heb niet langer hinder van jaloersheid op een vlinder

Want zelfs vlinders moeten sterven laat ik niet mijn vreugd bederven

Ik kan zonder vliegen leven

Wat zal ik nog langer geven

Om een vlinder die verdronken is in mij

Om te leven hoef ik echt geen vlinder meer te zijn