Engel Voor één Dag

Blof

Denk je dat het anders wordt


Als mijn engel van me weggaat?


Mij in stilte weer verlaat


Zoals ze is gekomen


Als zilver in mijn zwart


Met maar één ding op haar hart:


Dat ze gek werd van verlangen


Om een tijdje rond te hangen


In het dal van mijn geloof


Ze cirkelt lieflijk om mijn hoofd


Maar ze laat zich nergens vangen


Ze is mijn engel voor één dag…


Denk je dat ze lang zal blijven


Haar geduld zal overdrijven


Omdat het haar wel schikt?


Of dat ze opwiekt van mijn schouder


Niet te laat maar wel wat ouder


Als een vogel die verschrikt


Of gewoon zomaar zonder reden


Zonder toekomst of verleden


Weer gaat vliegen naar de zon


Waar het einde ooit begon


Zij noemt dat altijd heden


Ze is mijn engel voor één dag…


Ze is er nog maar net


En ik ben nu al bang


Voor de ruimte in mijn bed


Want een engel blijft nooit lang


Alsof het altijd zo geweest is


Ligt ze naast me als een kat


En als ze weggaat zal het zijn


Alsof ik nooit iets anders had


Dan een engel voor één dag


Ik denk wel dat het anders wordt


Want een dag is veel te kort


Voor een engel om te sterven


En het stof is het bewijs


Het zilver wordt al langzaam grijs


Ook al heeft ze net staan verven


Maar ik kan er wel mee leven


Want wat mooi is duurt maar even


Dat is lang genoeg voor mij


Al ben ik stiekem toch wel blij


Dat ik haar snel heb opgeschreven


Mijn engel voor één dag…