ผ่านไปสองปี ที่เธอลาหายจาก
ข่าวคราวว่าพ่อแม่เธอนั้นพาไปขาย
สุดเจ็บช้ำ ต้องจำทนเพราะความจนบังคับจิตใจ
จากเชียงฮายไปขายตัวสุไหงโกลก
พี่ตั้งตารอให้เธอกลับคืนบ้านนา
ถึงไม่มี ทีวี ตู้เย็น ก็ไม่เห็นเป็นไร
ทิ้งความเชื่อค่านิยมของคนเก่าล้าสมัย
ช่วยกันทำนาปลูกข้าว ยังพอได้อยู่
ผ่านชีวิตได้ชื่นชมโลกสวยได้เพียง 15 ปี
ได้แค่นี้ชีวิตกลับมาพบกับความมืดมน
ผ่านมือชายเป็นร้อยเป็นพัน
ต้องกล้ำกลืนและอดทน
เพื่อเก็บเงิน ส่งบ้าน ไถ่ถอนตัวเอง
ผ่านชีวิตได้ชื่นชมโลกสวยได้เพียง 15 ปี
ได้แค่นี้ชีวิตกลับมาพบกับความมืดมน
ผ่านมือชายเป็นร้อยเป็นพัน
ต้องกล้ำกลืนและอดทน
เพื่อเก็บเงิน ส่งบ้าน ไถ่ถอนตัวเอง
ถึงใครใครรังเกียจเหยียดหยามตัวเธอ
พี่ยังรักเสมอแม้เธอจะเป็นอย่างไร
อยู่ทางนี้ พี่ทำงานทำนาทำสวนทำไร่
จะเก็บเงินไว้ไปไถ่เธอคืนมา
อยู่ทางนี้ พี่ทำงานทำนาทำสวนทำไร่
จะเก็บเงินไว้ไปไถ่เธอคืนมา
