ภาพที่เธอเดิน
หมุนผ่านตาไป
ใจโดนทำร้ายหายใจติดขัด
ผู้คนมากมาย
แต่คล้ายดังโดดเดี่ยว
ชีวิตหนึ่งเดียวไร้ใยดีต่อ
เคยคิดว่ามีเพียงเราในชีวิต
ใครเล่าจะคิดจะมีวันพรากจาก
ฟูมฟายลงเกลือกกลิ้ง
ร่ำร้อง กับหมอน
ตีอกชกตัวร่ำร้องตะโกนก้อง
นี่คือความเข้มแข็งสุดท้าย
ที่ฉัน จะแสดง ต่อเธอ
นั่นคือ ความเข้มแข็ง
ที่จะแสดง
ความอ่อนแอออกมา
ให้เธอ เห็นน้ำตา
ให้เธอ ได้รู้ ว่า
ฉันอ่อนแอ ปานใด
ฟูมฟาย ลงเกลือกกลิ้ง
ร่ำร้อง กับหมอน
ตีอกชกตัวร่ำร้องตะโกนก้อง
นี่ คือความเข้มแข็งสุดท้าย
ที่ฉันจะแสดงต่อเธอ
นั่นคือความเข้มแข็ง
ที่จะแสดง
ความอ่อนแอออกมา
ให้เธอเห็นน้ำตา
ให้เธอ ได้รู้ว่า
ฉันอ่อนแอ ปานใด
ฉัน เดิน เวียนวน
เข้าออกในห้องนั้น
ที่เคยอยู่กันฉันทนไม่ได้
เก็บ เอาข้าวของ
เดินออกจากห้องไป
แหละไม่เหลียวหลัง
หันกลับมาใหม่
