ستاره های سربی، فانوسكای خاموش
من و هجوم گريه، از ياد تو فراموش
تو بال و پر گرفتی به چيدن ستاره
دادی منو به خاک اين غربت دوباره
دقيقه های بی تو پرنده های خسته ن
آيينه های خالی، دروازه های بسته ن
اگه نرفته بودی، جاده پر از ترانه
كوچه پر از غزل بود به سوی تو روانه
اگه نرفته بودی گريه منو نمیبرد
پرنده پر نمیسوخت، آينه چين نميخورد
اگه نرفته بودی و اگه نرفته بودی
شبانه های بی تو، يعنی حضور گريه
با من نبودن تو، يعنی وفور گريه
از تو به آينه گفتم، از تو به شب رسيدم
نوشتمت رو گلبرگ، تو رو نفس كشيدم
از رفتن تو گفتم، ستاره در به در شد
شبنم به گريه افتاد، پروانه شعله ور شد
اگه نرفته بودی، جاده پر از ترانه
كوچه پر از غزل بود به سوی تو روانه
اگه نرفته بودی گريه منو نميبرد
پرنده پر نميسوخت، آينه چين نميخورد
اگه نرفته بودی و اگه نرفته بودی
ستاره های سربی، فانوسكای خاموش
من و هجوم گريه، از ياد تو فراموش
