รอนแรมมาเนิ่นนานเพียงหนึ่งใจ
กับทางที่โรยเอาไว้ด้วยขวากหนาม
ถูกแหลมคมทิ่มแทง จนมันแทบจะทนไม่ไหว
ชีวิตทำไมยากเย็นขนาดนั้น
สองมือจะมีเรี่ยวแรงขนาดไหน
แต่หัวใจของคนยังยืนยันจะไม่ถอดใจ
ในค่ำคืนที่ฟ้านั้นไม่มีดาวอยู่ตรงนี้ ฉันยังคงก้าวไป
ยังคงมีรักแท้เป็นแสงนำไปในคืนที่หลงทาง
วันเวลาไม่เคยจะหยุดเดิน
อย่างไรเราคงต้องเดินไปกับมัน (เดินไปกับมัน)
เก็บทุกความผิดพลั้งเป็นคำเตือนให้เราเข้าใจ
ชีวิตเริ่มต้นที่คำว่าฝ่าฟัน
ขอเพียงใจเราเท่านั้นไม่หวั่นไหว
บทชีวิตของเรา เราจะทำให้มีความหมาย
ในค่ำคืนที่ฟ้านั้นไม่มีดาวอยู่ตรงนี้ ฉันยังคงก้าวไป
ยังคงมีรักแท้เป็นแสงนำไปในคืนที่หลงทาง
กับที่ ๆ ความฝันนั้นพร้อมเป็นเพื่อนตาย เส้นทางนี้ฉันยังมีจุดหมาย
ตราบใดที่ปลายท้องฟ้ามีแสงรำไรจะไปจนถึงแสงสุดท้าย
ความเดียวดายในคืนเหน็บหนาว แหงนมองฟ้ายังนึกถึงวันเก่า
มันคงจริงที่ทางยาวไกลกร่อนหัวใจ
ภาวนากับความมืดมิด ขอให้รักยังคุ้มครองเราอยู่
เติมพลังให้ใจดวงนี้ไม่ยอมแพ้ (ไม่ยอมแพ้ ไม่ยอมแพ้ ไม่ยอมแพ้)
ในค่ำคืนที่ฟ้าท้าทายใจคนอยู่ตรงนี้ และฉันยังคงก้าวไป
ยังคงมีรักแท้เป็นแสงนำไปในคืนที่หลงทาง
กับที่ ๆ ความฝันนั้นพร้อมเป็นเพื่อนตาย เส้นทางนี้ฉันยังมีจุดหมาย
ตราบใดที่ปลายท้องฟ้ามีแสงรำไรจะไปจนถึงแสงสุดท้าย
(Hoo, hoo-hoo, hoo) จนถึงแสงสุดท้าย
(Hoo, hoo-hoo, hoo)
(Hoo, hoo-hoo, hoo)
ตราบใดที่ปลายท้องฟ้า (hoo, hoo-hoo, hoo)
ตราบใดที่ปลายท้องฟ้า (hoo, hoo-hoo, hoo)
