ลึกลงเท่าไรก็ยิ่งมืดมน ค้นไปเท่าไรก็ยิ่งสับสน
ส่วนลึกในใจคน ใครจะรู้จริง
ทะเลกว้างไกล และใครเล่าจะรู้ว่า สุดเส้นขอบฟ้า
ตรงที่แผ่นน้ำเป็นประกาย ลึกลง จะเจอ อะไร
จะมีสิ่งใดภายใต้แผ่นน้ำสุดไกลที่ซ่อนอยู่
ที่เธอเคยมองมันว่าดี เธอลองมองให้ดี ๆ
ลองหยุดมองและลองคิดอีกที
ถ้าหาก ทุกสิ่ง ที่เห็น
ถ้าหาก ทั้งหมด นั้นเป็นภาพลวงตา
ทะเลแสนไกลไม่มีสิ้นสุด
สีครามหมายความเหมือนใจมนุษย์
มันลึกเกินจะรู้
เธอจะอยู่หรือไป สักวัน
ถ้าคนที่เธอเคยไว้ใจ
ถึงตอนสุดท้ายไม่เป็นอย่างฝัน
มันไม่มีอะไร สวยงาม
สิ่งที่อยู่ข้างใน หัวใจ ที่ใครไม่เคยหยั่งถึง
ถ้าหากตรงนั้นมันอันตราย
ที่สุดจะมีใครเข้าใจข้างในใจฉัน
ฟ้างดงามเพียงใดแต่อย่างไรมันก็ต้องมืดมน
ไม่ว่าใครต้องมีความจริงเก็บเอาไว้ อยู่ในใจของคน เธอรู้ใช่ไหม โว โอ โอ ...
ความจริงกับความฝันที่ยังค้นไม่เจอ ฉันหวั่นใจ
ถ้าในวันนั้นความเป็นจริงมันไปทำร้ายเธอ ให้เธอเสียใจ โว โอ โอ โอ ...
ทะเลแสนไกลไม่มีสิ้นสุด
สีครามหมายความเหมือนใจมนุษย์
มันลึกเกินจะรู้
เธอจะอยู่หรือไป สักวัน
ถ้าคนที่เธอเคยไว้ใจ
ถึงตอนสุดท้ายไม่เป็นอย่างฝัน
มันไม่มีอะไร สวยงาม
สิ่งที่อยู่ข้างใน หัวใจ ที่ใครไม่เคยหยั่งถึง
ถ้าหากตรงนั้นมันอันตราย
ที่สุดจะมีใครเข้าใจข้างในใจฉัน
ความลับสีคราม ไม่มีใครรู้ใครเข้าใจ คำตอบฉันคือใคร
ฟากฟ้าทะเลมืดหม่น ความงามที่โหดร้าย
ขอเพียงใครคนหนึ่งคนนั้นที่เข้าใจ ที่สุดฉันคือใคร
และพร้อมที่จะก้าวผ่าน (ความจริงที่โหดร้าย)
