Mankan

Farzad Farzin

اون مثلِ مانکن بود
همه ش تو زاویه با من بود
حالتاش تغییر نمی کردتکلیفِ عشقمون روشن بود
هر قدر طلبکارِ عشقش شدم دورتر می شد
انگار واسه مرگ این عشق
همه چی جور تر میشد

همیشه، نمیشه جنگید با این همه سردی
نمیشه بری و هر وقت بخوای برگردی
یه روزی می فهمی چه قدر به من بد کردی
میدونم
میدونم
نمیخوام بباره بارونی که دلگیره
از روزی که رفتی بهونه تو میگیره
این قلب وامونده هنوز رو عشقِ تو گیره
میدونم
میدونم

مگه بهت نگفته بودم پای تو میمونم؟
غمت تمامِ زندگیمه، آره، من دیوونه م
عشقت باهامه، تو همه خاطره هامه
عزیزم
با من که کلِ زندگیمی واسه چی بی رحمی؟
هیشکی برات شبیه من نیست، یه روزی می فهمی
روزی که دیره، تو منو یادت نمیره، عزیزم

همیشه نمیشه جنگید با این همه سردی
نمیشه بری و هر وقت بخوای برگردی
یه روزی می فهمی چه قدر به من بد کردی
میدونم
میدونم
نمیخوام بباره بارونی که دلگیره
از روزی که رفتی بهونه تو میگیره
این قلب وامونده هنوز رو عشقِ تو گیره
میدونم
میدونم

(اون مثلِ مانکن بود)