we kijken door de ramen het is een heldere nacht
opeens zijn we samen wie had dit gedacht
dat jij me zou vinden en dat je naast me zou staan
dat je mij zou beminnen hier bij het licht van de maan
je schenkt nog een glas in en ik streel door je haar
we duiken weer het bed in maar toch is het raar
de gordijnen zijn open en ik weet van geen tijd
jij ligt hier naast me is het fictie of werkelijkheid
neem mij met je mee ik geef me over
loods me door het donker heen
want ik wil jou
als straks de mensen zich haasten en de stad weer ontwaakt
dan ben jij degene die licht aan de horizon maakt
neem mij met je mee ik geef me over
loods me door het donker heen
want ik wil jou
neem mij met je mee ik geef me over
loods me door het donker heen
want ik wil jou
want ik wil jou
want ik wil jou
want ik wil jou
