Benci Kusangka Sayang

Dara Ayu

Masih membasah luka
Yang dulu pernah kaucipta
Kausayat kembaliDi atas derita lama

Tak pernah menjadi impian
Dan hitam bukanlah harapan
Mengering air mata, mengenang percintaan
Yang kini tinggal igauan

Masih segar di ingatan
Kenangan kita bersama
Cinta yang telah berlalu
Kusimpan jadi sejarah

Biarlah kujalani lara
Biarlah, ′kan kutelan luka
Semoga kau mengerti, tak pernah kurestui
Kepergian dirimu sungguh menyayat hati

Benar kata pujangga, "Selasih kusangka mayang"
"Mayang kusangkakan daun selada"
Orang benci kusangka sayang
Namun, diri tak merasa, tetapi apakah daya

Kenang-kenanglah aku, Sayang
Rinduilah aku dalam ingatanmu
Yang telah tinggalkanku selama ini
Jauh mengejar mimpi yang tiada pasti

Biar hujan datang berturun
Takkan tawar rasa lautan cinta
Kukhayalkan kasihmu mengekalkan rasa
Kiranya gerimismu tawarkan lautan

Benar kata pujangga, "Selasih kusangka mayang"
"Mayang kusangkakan daun selada"
Orang benci kusangka sayang
Namun, diri tak merasa, tetapi apakah daya

Kenang-kenanglah aku, Sayang
Rinduilah aku dalam ingatanmu
Yang telah tinggalkanku selama ini
Jauh mengejar mimpi yang tiada pasti

Biar hujan datang berturun
Takkan tawar rasa lautan cinta
Kukhayalkan kasihmu mengekalkan rasa
Kiranya gerimismu tawarkan lautan

Kenang-kenanglah aku, Sayang
Rinduilah aku dalam ingatanmu
Yang telah tinggalkanku selama ini
Jauh mengejar mimpi yang tiada pasti

Biar hujan datang berturun
Takkan tawar rasa lautan cinta
Kukhayalkan kasihmu mengekalkan rasa
Kiranya gerimismu tawarkan lautan