Bugün günlerden hiç
Benim adım yok
Kanatlanıyor içimden binlerce siyah kelebek
Savruluyor rüzgarda yaprak gibi
Kalbim
Uzaklarda bir yerde
Kalbim
Kayıp
Sessiz
Yorgun
Ağır
Gözkapaklarım kapanıyor yine
Yine
Karanlığa dokunabiliyor sanki ellerim
Yıkık
Dökük
Bu şehrin duvarları birer birer üstüme
Yıkılıyor yine
Sadece sesler duyuyorum
Yine
Ayak sesleri uzaklardan
Kuş sürüleri terk ederken bu şehri
Ardında yoksul ve kimsesiz çocuk gibi
Bırakıyor yine
Susuyorum
Yine
Sessizlik keskin
Ve sonbahar sinsice yaklaşarak peşinde
Köpek gibi bir yalnızlığı üstüme
Sürüklüyor yine
Bekliyorum
Yine
Beklemek keskin
Sözler hep yalan
Yeminleri unut
Bir veda bir sebepsiz tokat gibi
Çarpıyor yine
Burdan gitmem gerek
Yüzüme
Şarkılar yalan
Duyduklarını unut
Bir hikaye rüzgarın ellerinde
Savruluyor yine
Herşeyi unutmam gerek
Yine
Kestim
Akıttım
Damarlarımdaki kanımda akan
O kirli siyah yalanları
Acımıyor bileklerim
Olmadı
Acımıyor hiç
Sildim
Çıkardım
Yüzümden kazıdım yüzüme çizdiğin
O siyah derin yazıları
Acımıyor ellerim, avuçlarım
Olmadı
Acıtmıyor hiçbir şey
Kustum
Tükürdüm
İçimde senden kalan o keskin
O acıtan hatıraları
Acımıyor tenim ve acımıyor
Olmadı
Dokunduğun yerler
Söktün
Defalarca diktim
O küçük ellerinle açtığın
Ve sızlayan bütün yaralarımı
Acımıyor artık kalbim
Olmadı
Kalbim
Bana ne yaptın
Ne yaptın
Ne yaptın
Ne yaptın çocuk
Sadece sessizce durdum
Ve öylece izledim
Bir meleğin ellerindeki
Ellerimin izlerini
Niye yaptın
Niye yaptın
Niye yaptın
Ahh çocuk
Sadece sessizce durdum
Ve öylece izledim
Bir meleğin ellerindeki
Kaderimin sökülüşünü
Bana ne yaptın
Ne yaptın
Ne yaptın
Ne yaptın çocuk
Sadece sessizce durup
Öylece izlemek istedim
Bir meleğin ellerindeki kalbimi
Niye yaptın
Niye yaptın
Niye yaptın
Ahh çocuk
Sadece öylece durup
Sessizce izlemeyi istedim
Sadece bir meleği sevmeyi
Göremiyorum
Duyamıyorum
Artık
Dokunamıyorum çocuk
Hep bir şey eksik gibi
Ve hep bir şey yarım
Ve hep bir şey yok artık sanki
Anlatamıyorum
Anlatamıyorum
Artık
Ağlayamıyorum çocuk
Ne bir ışık var
Ne de bir şarkı artık sokaklarında
Bu kaybetmiş şehrin
İnanmıyorum
İnanmıyorum
Artık
İnanamıyorum çocuk
Ne bir isim var duvarlarında
Ahh
Ne de okunabilen bir cümle
Bilmiyorum
Bilmiyorum
Artık
Sevemiyorum çocuk
Sadece sessizce durdum
Ve öylece izledim
Bir meleğin ellerindeki ölümümü
Ne yağmur
Ne kar
Ne yüzüme vuran rüzgar
Canımı yakan acıtan sonbahar
Daha dinmedi çocuk
Öyle beyaz ve öyle
Seni silmedi çocuk
Öyle maviydi ki
Alev alev yanan
Kirpiklerinde saçılan
Kıvılcımlarınla başlayan
Bu yangın daha sönmedi çocuk
Öyle güzeldi ki ve öyle
Sönemedi çocuk
Öyle masum ama
Bu viran şehirde
Bu viran hikaye
Henüz bitmedi
Bitmedi, bitmedi
Bitmedi çocuk
Öyle yanlış öyle
Bitemedi çocuk
Öyle yanlış ki ve öyle
Bu aciz şarkılar
Bu aciz dualar
Seni geri
Getirmedi, getirmedi
Getirmedi çocuk
Öyle çocuk
Dönmedin çocuk
Kalbim
Bana ne yaptın
Ne yaptın
Ne yaptın
Ne yaptın çocuk
Tüm maviler kirli şimdi
Ve tüm beyazlar utanç içinde
Ve sadece uyumak
Bunu niye yaptın
Niye yaptın
Niye yaptın
Niye yaptın çocuk
Uyumak istiyorum
