คนป่าคนดอย เรียนน้อยบ้างไม่ได้เรียน
หัดอ่านหัดเขียน เรียนรู้งู ๆ ปลา ๆ
ทุกวี่ทุกวัน ทำงานอาบเหงื่อต่างหน้าหากินหล่อเลี้ยงกายา ตามประสาคนป่าคนดอย
เป็นหนุ่มเป็นสาว มันเหงาให้คิดออกเรือน
มาอยู่เป็นเพื่อน ช่วยกันหาเผือกหากลอย
เลี้ยงหมูเลี้ยงหมา ถางป่าทำไร่เลื่อนลอย
สร้างวิมานบนดอย เป็นนกน้อยในรังจน ๆ
แต่พอเมื่อวาน ป๊ะมันเธอพลันเปลี๊ยนไป๋
ไอ้หนุ่มหน้าใส ไม่เคยแปดเปื้อนดินโคลน
จากเมืองกรุงไกล ขวักไขว่ไปด้วยรถยนต์
วิมานของคนจน ๆ ถูกชิ่งถูกชนด้วยรถโฟร์วีล
ไปอยู่กรุงเทพ สักคำไม่เคยยอมบอก
หรือโดนเขาหลอก ให้ลงจากดอยตามมา
ไปอยู่กรุงเทพ เจ้าตัวไม่เคยยอมลา
สาวดอยบ้านป่า พูดลาสักคำไม่มี
ใครเล่าจะสน คนจนคนดอยคนเขา
ถึงมีภูมิลำเนา แต่บัตรประชาชนไม่มี
พกยาทันใจ เอาไว้แทนใบขับขี่
รถยนต์ก็ยังไม่มี รถเมล์ก็มาไม่ถึง
แต่พอเมื่อวาน ป๊ะมันเธอพลันเปลี๊ยนไป๋
ไอ้หนุ่มหน้าใส ไม่เคยแปดเปื้อนดินโคลน
จากเมืองกรุงไกล ขวักไขว่ไปด้วยรถยนต์
วิมานของคนจน ๆ ถูกชิ่งถูกชนด้วยรถโฟร์วีล
ไปอยู่กรุงเทพ สักคำไม่เคยยอมบอก
หรือโดนเขาหลอก ให้ลงจากดอยตามมา
ไปอยู่กรุงเทพ เจ้าตัวไม่เคยยอมลา
สาวดอยบ้านป่า พูดลาสักคำไม่มี
ดอย ดอย ดอย
ตั้งหน้าแต่คอย คอย คอย
คอย คอย คอย น้องนางคืน
ดอย ดอย ดอย
ดอย ดอย ดอย
ตั้งหน้าแต่คอย คอย คอย
คอย คอย คอย น้องนางคืน
ดอย ดอย ดอย
ไปอยู่กรุงเทพ สักคำไม่เคยยอมบอก
หรือโดนเขาหลอก ให้ลงจากดอยตามมา
ไปอยู่กรุงเทพ เจ้าตัวไม่เคยยอมลา
สาวดอยบ้านป่า พูดลาสักคำไม่มี
ไปอยู่กรุงเทพ สักคำไม่เคยยอมบอก
หรือโดนเขาหลอก ให้ลงจากดอยตามมา
ไปอยู่กรุงเทพ เจ้าตัวไม่เคยยอมลา
สาวดอยบ้านป่า พูดลาสักคำไม่มี
ไปอยู่กรุงเทพ
ดอย ดอย ดอย
ตั้งหน้าแต่คอย คอย คอย
คอย คอย คอย น้องนางคืน
ดอย ดอย ดอย
ดอย ดอย ดอย ตั้งหน้าแต่
คอย คอย คอย
คอย คอย คอย น้องนางคืน
ดอย ดอย ดอย
