เปลี่ยวใจจังเลย แหงนเงย เห็นจันทร์ กระจ่าง
ภาพแห่งความหลัง ฝังใจชวนให้คิดถึง
จากบ้านมาไกล หวั่นใจให้หวนคำนึงหัวใจอีกครึ่ง ส่งถึงพี่น้องพ่อแม่
คงอีกไม่นาน หยุดงานชดเชยคราวหน้า
ได้มีเวลา ซื้อหาข้าวของเครื่องใช้
ไปฝากน้อง น้อง สิ่งของเป็นกำลังใจ
ด้วยความห่วงใย ฝากไป ให้จันทร์ช่วยบอก
ส่งใจมาเยือน ถึงเรือนที่เราเคยอยู่
ว่าจงรับรู้ แหงนดูแสงจันทร์เจิดจ้า
ถึงอยู่ห่างกัน เปรียบจันทร์นั้นเหมือนดวงตา
เฝ้ามองทุกครา เวลาที่เหงาเศร้าใจ
ฝากจันทร์ บอกแทน ถึงแฟน ที่ต้องไกลห่าง
ยังไม่จืดจาง ฉันยังคิดถึงเสมอ
เธออยู่ทางนั้น คอยวัน ที่จะพบเจอ
จันทร์ช่วยบอกเธอ ว่าเพ้อ ถึงเธอทุกคืน
ส่งใจมาเยือน ถึงเรือน ที่เราเคยอยู่
ว่าจงรับรู้ แหงนดูแสงจันทร์เจิดจ้า
ถึงอยู่ห่างกัน เปรียบจันทร์ นั้นเหมือนดวงตา
เฝ้ามองทุกครา เวลาที่เหงาเศร้าใจ
ฝากจันทร์ บอกแทน ถึงแฟน ที่ต้องไกลห่าง
ยังไม่จืดจาง ฉันยังคิดถึงเสมอ
เธออยู่ทางนั้น คอยวัน ที่จะพบเจอ
จันทร์ช่วยบอกเธอ ว่าเพ้อ ถึงเธอทุกคืน
จันทร์ช่วยบอกเธอ ว่าเพ้อ ถึงเธอทุกคืน
จันทร์ช่วยบอกเธอ ว่าเพ้อ ถึงเธอทุกคืน
