Φθηνά Tricks
Φέτος δε θέλω να μ′ ακολουθείτε γιατί το 'χω χάσει
Είχα ένα αστέρι μα κάπου στον πόλεμο το ′χω ξεχάσειΠρέπει να πιστέψω στο όνειρο μου
Πρέπει να πιστέψω στο όνειρο μου
Λέει
Υπάρχουνε λέξεις που ακούγονται ωραία
Μα οι λέξεις δεν κάνουνε τίποτα
Υπάρχουνε μέρες που κλείνει η φωνή μου
Πεθαίνω δεν άκουσες τίποτα
Έλα να κοιταχτούμε και να μην μιλάμε
Δεν αντέχω να σκεφτούμε τίποτα
Θέλω να φτάσω στο τέλος του κόσμου
Να πέσω πάνω με ταχύτητα
Όλοι μ' αγαπάν μετά τη μάχη
Αλλά πριν τη μάχη ήταν που το 'χα ανάγκη
Πόνος έγινε σαν φυλαχτό μου
Το ′χω μες στη τσέπη είναι σαν ραβασάκι
Θέλω την Ιθάκη που δεν γνώρισα
Όμως δεν φέρομαι αλόγιστα
Μία του μήνα πληρώνω τις νίκες
Που πήρα σαν να ′ναι κοινόχρηστα
Ο bro μου θέλει να τα παρατήσει
Κάνει δυο δουλειές αλλά δε βγαίνει μάγκα
Οι γονείς σπουδάζουν τα παιδιά
Κάνω τα μαθηματικά δε βγαίνει μάγκα
Η μάνα ξέρω θα με πάρει τηλ μου λέει
"Μη γράφεις τέτοια", τι να κάνω μάνα;
Δεν υπάρχει ούτε μια γειτονιά σ' αυτήν τη χώρα
Να μην κυνηγάει φράγκα
Κι είμαι πίσω στο μηδέν
Παίρνω τη φόρα μου για το εκατό
Αυτός είναι ο τρόπος να γίνει σωστά
Αλλά αυτός είναι ο τρόπος και να τρελαθώ
Δεν περιμένω απαντήσεις ποτέ
Μα τελευταία μιλώ στο Θεό
Και εκείνος μιλά και τα λέει καλά
Μα δεν είναι από ′δω, δεν μένει εδώ
Φέτος δεν θέλω να με ακολουθείτε γιατί το 'χω χάσει
Είχα ένα αστέρι μα κάπου στο πόλεμο το ′χω ξεχάσει
Πρέπει να πιστέψω στο όνειρο μου
Πρέπει να πιστέψω στο όνειρο μου
Η τύχη μου φέρεται σαν το λουλούδι
Και αν δεν τη ποτίσω μαραίνεται
Ξέρω μια μέρα θα αλλάξουν τα πάντα
Μα που είναι η μέρα; Δεν φαίνεται
Πρέπει να πιστέψεις στο όνειρο σου
Πρέπει να πιστέψεις στο όνειρο σου
Λέει, ξέρω μια γυναίκα με πέντε παιδιά
Στο υπόγειο μιας πόλης μεγάλης
Κοιμάται στην άκρη του κόσμου, ξυπνάει
Και φτάνει στο κέντρο της πάλης
Ξέρω μια γυναίκα που στέκεται μόνη
Στο κέντρο μιας βίλας μεγάλης
Καμία από αυτές δεν βλέπει Mega
Αλλά η μία θέλει τη ζωή της άλλης
Πριν ένα μήνα είδα τη γιαγιά μου
Τελευταία φορά στο τελευταίο χορό
Με τόση τρέλα, τόσο πήγαινε έλα
Δεν έχω προλάβει ούτε να το σκεφτώ
Το ίδιο κόλπο κάνω στη ζωή
Και στα τραγούδια μου ελάτε στη θέση μου
Που και που έχω ανάγκη μια παύση
Να ακούσω μονάχα τη σκέψη μου
Κλείνομαι, γράφω και κλείνομαι
Πίνω και κλείνομαι, σπίτι μου κλείνομαι
Φύγετε κλείνουμε δεν υποκρίνομαι
Ξέρω πως γίνεται
Ένα κομμάτι θα κάνω και δώδεκα γίνομαι
Είμαι ακόμα εδώ, ακόμα εδώ, ακόμα "φθείρομαι"
Είμαι οκ με τον εαυτό μου αγοράζω πόνο και πληρώνω νοίκι
Φίδια πάνω από το κούτελο μου
Μια στην ήττα δυο στη νίκη
Αυτή είναι η στάμπα της αποτυχίας
Και την έχω πάνω μου μα δεν μου ανήκει
Και αυτό το 'γραψα σαν Νίκος Κίτσος
Γαμώ το μπλαντιχοκιλίκι
Φέτος δε θέλω να μ′ ακολουθείτε γιατί το 'χω χάσει
Είχα ένα αστέρι μα κάπου στον πόλεμο το 'χω ξεχάσει
Πρέπει να πιστέψω στο όνειρο μου
Πρέπει να πιστέψω στο όνειρο μου
Η τύχη μου φέρεται σαν το λουλούδι
Και αν δεν τη ποτίσω μαραίνεται
Ξέρω μια μέρα θα αλλάξουν τα πάντα
Μα που είναι η μέρα; Δεν φαίνεται
Πρέπει να πιστέψεις στο όνειρο σου
Πρέπει να πιστέψεις στο όνειρο σου
