เหมือนนกที่เริ่มบิน
ก็เจอพายุฝน จนหลงทาง
ไขว่คว้าหาทางออกยิ่งหวังยิ่งเลือนลาง
อ้างว้าง เหน็บหนาวแทบขาดใจ
ชีวิตของคน ๆ หนึ่ง
ที่เดินถลำลึกจนเกินไป
ไม่เหลือค่าให้มอง
ให้เขาได้แอบชื่นใจ
รู้ไหมในใจแหลกสลาย
ในการที่ฉันเสียคน มีคนที่ต้องเสียใจ
เมื่อฟ้าที่เคยใส มืดลงทุกที
อยากบอกว่าฉันเสียใจ
ไม่อยากเลวร้ายไปกว่านี้
ฉุดฉันให้พ้นนรกเสียที อยากมีชีวิตใหม่
ในโลกของความจริง
ฉันขาดความรัก ความเข้าใจ
ที่เห็น ที่เป็นอยู่
หากรู้ว่าเจ็บอยู่ข้างใน
ก็คงเข้าใจในตัวฉัน
ในการที่ฉันเสียคน มีคนที่ต้องเสียใจ
เมื่อฟ้าที่เคยใส มืดลงทุกที
อยากบอกว่าฉันเสียใจ
ไม่อยากเลวร้ายไปกว่านี้
ฉุดฉันให้พ้นนรกเสียที อยากมีชีวิตใหม่
ไม่อยากให้มองเป็นตัวปัญหา
ไม่เคยต้องการเป็นคนเลว
ก็เพราะหัวใจ ที่มันแหลกเหลว
ต้องการสักคนที่เข้าใจ
ในการที่ฉันเสียคน มีคนที่ต้องเสียใจ
เมื่อฟ้าที่เคยใส มืดลงทุกที
อยากบอกว่าฉันเสียใจ
ไม่อยากเลวร้ายไปกว่านี้
ฉุดฉันให้พ้นนรกเสียที อยากมีชีวิตใหม่
ช่วยฉันให้พ้นตราบาปนี้ที
อยากขอแก้ตัวใหม่
