ศาลาคนเมา

ดอกแค เซอร์ลาว

ใจคนเราวันที่เขาเขี่ยทิ้ง
ใครจะยิ้มได้โปรดบอกฉันที
มีแค่ใจที่รักเขามาหลายปีเจ็บอีหลีมีแต่กินน้ำตา
เขาไม่รู้หรอก ว่ารักมันมีค่า
ถึงมอบแค่หยดน้ำตาให้มาช้ำ
ทำได้เพียงแหลกให้เมา เมา เมา
ให้ลืมเขาผู้บ่าวที่ทิ้งไป
เมาจนเซกะย้อนอ้ายมันหลายใจ
คือเฮ็ดได้หัวใจเจ้ามีบ่
เปิดเพลงอกหักดังๆ
แล้วสาดดีกรีลงคอ
คือจบง่ายแท้อีพ่อ โอ้ยบ่เข้าใจ
นั่งอยู่ศาลาพร้อมกับหมาตัวหนึ่ง
ทำซึ้งพร้อมกับดึงเบียร์ลงคอ
ไผบ่ฮักกะส่าง กะส่างแม่มันเถาะ
มื้อนี้ขอเมาให้พอ พอให้ลืมเขา
ที่เป็นคนเมาเพราะเจ้านอกใจ
ฮักสิตายกะไปนำเขา
กินหญ้าแทนข้าวมาหลายปี
บ่ฮักกะบอกบ่ฮัก
อย่าให้ความหวังแล้วหนี
เสียหลักเซหาดีกรี มีแฟนหลายใจ
ศาลาคนเมาชาวบ้านตั้งให้
ถืกคีงหลายเมื่อใจมันห้าว
โสเมาให้ลืมผู้บ่าวที่เขานอกใจ
คั่นมักเขาหลายไสหัวไปโล้ด
แค่เป็นโสดคงบ่ถึงตาย
คืนนี้ยาวๆ กันไป แหล่งพักใจ คือศาลาคนเมา
นั่งอยู่ศาลาพร้อมกับหมาตัวหนึ่ง
ทำซึ้งพร้อมกับดึงเบียร์ลงคอ
ไผบ่ฮักกะส่าง กะส่างแม่มันเถาะ
มื้อนี้ขอเมาให้พอ พอให้ลืมเขา
ที่เป็นคนเมาเพราะเจ้านอกใจ
ฮักสิตายกะไปนำเขา กินหญ้าแทนข้าวมาหลายปี
บ่ฮักกะบอกบ่ฮัก อย่าให้ความหวังแล้วหนี
เสียหลักเซหาดีกรี มีแฟนหลายใจ
ศาลาคนเมาชาวบ้านตั้งให้
ถืกคีงหลายเมื่อใจมันห้าว
โสเมาให้ลืมผู้บ่าวที่เขานอกใจ
คั่นมักเขาหลายไสหัวไปโล้ด
แค่เป็นโสดคงบ่ถึงตาย
คืนนี้ยาวๆ กันไป
แหล่งพักใจ คือศาลาคนเมา