พอคอยนาน ๆ ใจมันเริ่มท้อ
จะทำอย่างไรให้เธอหันมอง
คนรอตรงนี้ ใจมันร่ำร้องอ้อนวอนต้องการแต่เธอ
คอยภาวนาให้เธอคิดถึง
อาจมีสักครั้งแค่เพียงนิดหนึ่ง
ให้ฉันได้ไหม ขอเพียงสักครึ่ง
ที่เหลือสุดแล้วแต่เธอ
ถึงในบางทีฉันอาจจะท้อ
แต่ยังจะรอฉันพอสู้ไหว
ยังคงมีหวังถึงมันแสนไกล
อย่างไรแม้ในสักวัน
เธอคงจะพบ พบเจอใคร
คนที่เธอก็ถูกใจ
และถึงตอนนั้น ฉันคงเศร้าใจ
บางทีอาจถอยไป
แต่เวลานี้ ขอรอเรื่อยไป
อย่างไม่มีกำหนดการ
นานเท่าใด ตัวฉันเองไม่แน่ใจ
เพียงแต่ตอนนี้ ยังไม่ได้รักใคร
จะรอรบกวนเธอต่อไปอยู่แบบนี้
ถึงในบางทีฉันอาจจะท้อ
แต่ยังจะรอฉันพอสู้ไหว
ยังคงมีหวังถึงมันแสนไกล
อย่างไรแม้ในสักวัน
เธอคงจะพบ พบเจอใคร
คนที่เธอก็ถูกใจ
และถึงตอนนั้น ฉันคงเศร้าใจ
บางทีอาจถอยไป
แต่เวลานี้ ขอรอเรื่อยไป
อย่างไม่มีกำหนดการ
นานเท่าใด ตัวฉันเองไม่แน่ใจ
เพียงแต่ตอนนี้ ยังไม่ได้รักใคร
จะรอรบกวนเธอต่อไปอยู่แบบนี้
ขอรอเรื่อยไป
อย่างไม่มีกำหนดการ
นานเท่าใด ตัวฉันเองไม่แน่ใจ
เพียงแต่ตอนนี้ ยังไม่ได้รักใคร
จะรอรบกวนเธอต่อไปอยู่แบบนี้
จะรอรักเธอเรื่อยไป
อยู่แบบนี้ ได้ไหม
ต่อให้นาน เท่าไร
