Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ
γιατί ποτέ να σ′ αποκτήσω
δεν μπορώ
Δεν είχα φταίξει πουθενά
κι άσε με δω στα σκοτεινά
να προχωρώ
Κυκλοφορώ κι αδιαφορώ
κι αν υποφέρω
κι αν ανοίγω σαν φτερό
Για κείνο που 'χει πια χαθεί
κάνω το τραύμα πιο βαθύ
κι αποχωρώ
Και απορώ που μια ζωή
κυκλοφορώ και σε λατρεύω
αλλά δεν είμαι και Θεός
να σε παιδεύω
Και απορώ που μια ζωή
από παιδί παρακαλάω
Μα ούτε σ′ ένα παραμύθι δε χωράω
Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ
γιατί ποτέ να σ' αποκτήσω
δεν μπορώ
Δεν είχα φταίξει πουθενά
κι άσε με δω στα σκοτεινά
να προχωρώ
Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ
και σ' έχω απάνω μου
σαν ρούχο καθαρό
Μες στου μυαλού μου
τις φωτιές
τις μαγεμένες σου ματιές
να λαχταρώ
Κυκλοφορώ κι αδιαφορώ
κι ούτε που θέλω της αλήθειας
το νερό
Κι αν ήταν ψέμα το φιλί,
εγώ που το ′θελα πολύ,
το συγχωρώ
Και απορώ που μια ζωή
κυκλοφορώ και σε λατρεύω
αλλά δεν είμαι και Θεός
να σε παιδεύω
Και απορώ που μια ζωή
από παιδί παρακαλάω
Μα ούτε σ′ ένα παραμύθι δε χωράω
Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ
γιατί ποτέ να σ' αποκτήσω
δεν μπορώ
Δεν είχα φταίξει πουθενά
κι άσε με δω στα σκοτεινά
να προχωρώ
