แตกแล้วหัวใจที่ร้าวมานาน
ขาดแล้วเยื่อใยสุดท้าย
ในความสัมพันธ์ฉันเตรียมใจมาพักหนึ่ง
ก่อนเราจะถึงทางตัน
แต่มันทำไมยังไม่ชิน
เหมือนมันยังได้ยิน
คำว่าเธอรักอยู่
ยังเถียงข้าง ๆ คู ๆ
ระหว่างสมองกับหัวใจ
ฉันรู้เธอลืมกันแล้ว
แต่ฉันยังคงไม่ลืมอดีต ที่พ้นไป
คนที่ทำร้าย หัวใจให้แหลกสลาย
จนไม่มีคำว่าชิ้นดี
ไม่ใช่เธอกับเขา
แต่ฉันเอาคืนวันเก่า ๆ
มาย่ำยี ซ้ำแผลในใจ
เพราะมันยังไม่ลืม
ยังไม่ลืมเธอสักที
ที่เธอรักกับเขา
มันก็ควรจะยินดี
บาดแผลที่มันเกิด
เพราะฉันคิดไปจนเตลิด ทุกที
ไม่โทษเธอเลยที่ทิ้งกันไป
เมื่อเขาคือความสดใสในชีวิตเธอ
วันนั้นฉันพูดว่าฉันจบ
แต่ยังมาครวญพร่ำเพ้อ
เธอไม่ใช่คนทำร้ายกัน
แต่เหมือนมันยังได้ยิน
คำว่าเธอรักอยู่
ยังเถียงข้าง ๆ คู ๆ
ระหว่างสมองกับหัวใจ
ฉันรู้เธอลืมกันแล้ว
แต่ฉันยังคงไม่ลืมอดีต ที่พ้นไป
คนที่ทำร้าย
หัวใจให้แหลกสลาย
จนไม่มีคำว่าชิ้นดี
ไม่ใช่เธอกับเขา
แต่ฉันเอาคืนวันเก่า ๆ
มาย่ำยี ซ้ำแผลในใจ
เพราะมันยังไม่ลืม
ยังไม่ลืมเธอสักที
ที่เธอรักกับเขา
มันก็ควรจะยินดี
บาดแผลที่มันเกิด
เพราะฉันคิดไปจนเตลิด ทุกที
คนที่ทำร้าย
หัวใจให้แหลกสลาย
จนไม่มีคำว่าชิ้นดี
ไม่ใช่เธอกับเขา
แต่ฉันเอาคืนวันเก่า ๆ
มาย่ำยี ซ้ำแผลในใจ
เพราะมันยังไม่ลืม
ยังไม่ลืมเธอสักที
ที่เธอรักกับเขา
มันก็ควรจะยินดี
บาดแผลที่มันเกิด
เพราะฉันคิดไปจนเตลิด ทุกที
บาดแผลที่มันเกิด
เพราะคิดถึงเธอจนเตลิด คนเดียว
