Νομίζω πως ακούω
Τον ήχο της φωνής σου
Κάποτε χόρευα μαζί σουΚάτω απ′ τον ήλιο τέτοιο φως
Θυμάμαι πώς κοιτούσες πώς
Μου 'λεγες πάρε με μαζί σου
Νομίζω πως ακούω
Φωνές από τ′ αστέρια
Περάσαν τόσα καλοκαίρια
Χωρίς να καταλάβω πώς
Ανατινάζεται το φως
Τις Κυριακές τα μεσημέρια
Πάρε με μαζί σου
Θέλω να ζήσω στ' αλήθεια
Έστω μια φορά
Να ταξιδέψω στ' αλήθεια
Έστω μια φορά
Να δω στα μάτια τη τίγρη
Που όλο με κοιτά
μέσα απ′ τα φώτα αυτής της πόλης
Που σκοτώνει για λεφτά
Που με σκοτώνει από αγάπη
Όπως με σφίγγει όταν ξυπνά
Ύστερα κλαίει, μ′ αγγαλιάζει
Και μου λέει πάρε με μαζί σου
Πάρε με στη χώρα που χορεύουν όλοι όλη όλη μέρα
Πάρε με στη χώρα που χοεύουν όλη μέρα
Νομίζω πως ακούω
φωνές από τ' αστέρια
φωνές από τ′ αστέρια
Νομίζω πως ακούω φωνές από τ' αστέρια
