morgen gaat ze weg
en laat hem met de stilte alleen
de kasten zijn al leeg
de koffers staan al klaar
morgen gaat ze weg
ze doen elkaar alleen nog maar pijn
praten helpt niet meer
ze zwijgen naar elkaar
zij was zijn leven
hij was haar licht
en het grote huis is nu donker en kaal
hij zou zo graag zeggen
hoe hij haar missen zou
maar ze spreekt allang een andere taal
morgen gaat ze weg
hij zit met zijn krant in de tuin
net zoals altijd
ze ziet hem door een traan
ze drinken samen thee
zeggen dat het warm wordt vandaag
ergens slaat een klok
het is tijd om weg te gaan
morgen gaat ze weg
laat hem met de leegte alleen
zonder veel kabaal
zoals altijd beleefd
morgen gaat ze weg
ze draait zich niet meer om als ze gaat
en hij vraagt zich af
waar hij nu nog voor leeft
