Ne Ekmek Ne De Su

Teoman

Uyanıver gökyüzüyle sonsuzluğa

Unutuver hatırlarsa ellerin

Süzülsün dudaklarından yıllar boyunca

Son bir nefes, acın katlanınca

Bana yoksun

Biliyorum

Usul usul eriyorum

Kararıyor gözlerim hep

Yorgunum



Yığılır kalır yüreğim

Donuk gözlerinde

Ter atar deniz geceler indiğinde

Bana yoksun

Biliyorum usul

Usul eriyorum

Kararıyor gözlerim hep

Yorgunum



Ne ekmek, ne de su

Sensizlik korkusu

Istemem yeter ki sen

Yanımda ol yeter..



(x2)