Gökyüzünde kaybolmak huzur verebilirdi belki
Yıldızlar anlatsa onları dinlerdim
Güzel bir şarkı vardı rüya gölgesinde çalanAdı neydi
Aslında şarkı değil güzel olan sendin
Sefaletteki bu gönül yoksun hayatından
Beni benden alabilen tehlikeli
Yine de sarılırdım belki sıkılırdım
Asıl beni bana veren kadınımdır
Ne kadar karışık di mi
Şu an seni yazmak istiyorum seni
Bi′ çay kaşığının çıkarttığı sesi
Bir de aklımın gürültüsü bir de hava serin
Bura benim yerim ama rahat değilim
Nedeni belli değil belki sıcak su yoktur begonya
Bu farklı parola
Eğitimim ailem belki de ütopyam
Bu şiiri dinliyorsan gönül dağımdasındır
Yorgun ellerimle hitap edeceğim kız
Prenses olamaz zaten
Anlıyorum hissederek yaşıyorum
En azından bu aralar böyle
Bu karakter sığar mı cümlelere
Ben uzun uzun yazıyorken uzay boşluğuna mektubumu
Kimisi ağlıyordur o da farklı konu
Yine de yazıyorum belki duyan olur he
Sinyaller aşkı öldürür mü
Ya da şöyle diyim
Radyasyon bi' insanı güldürür mü
Tahta kalemlerin kokusuyla yazılmamış bir şiir yanar mı
Bunu yalan sanar mı bu insanlar
Samimiyet neydi
Gülmek mi küfür etmek mi
Yoksa beklemek mi doğru olanı bilmiyorum
Ben bu dağların ardındayım bekliyorum
Ölüme kadar gidebilecek lazım
Son nefeste kim tutar elimden
Şarkılar olmayacak razı
Ben beni kaybettim yeniden
Kendimi bulmam lazım
Kendimi bulmam lazım
Kendimi bulmam lazım
Bana kendimi ver
Ölüme kadar gidebilecek lazım
Son nefeste kim tutar elimden
Şarkılar olmayacak razı
Ben beni kaybettim yeniden
Kendimi bulmam lazım
Kendimi bulmam lazım
Kendimi bulmam lazım
Bana kendimi ver
Ölüme kadar gidebilecek lazım
Son nefeste kim tutar elimden
Şarkılar olmayacak razı
Ben beni kaybettim yeniden
Kendimi bulmam lazım
Kendimi bulmam lazım
Kendimi bulmam lazım
Bana kendimi ver
