Στο τηλέφωνο φοβάμαι να σε πάρω να σου πω
πόσο μόνη νιώθω
στους διαδρόμους του μυαλού μου τώρα σε αναζητώμε μεγάλο πόθο
Δεν τη βρίσκω την άκρη
πουθενά και πες μου τι να κάνω
έχω γεμίσει ασφυχτικά
με καπνό το δωμάτιο ως απάνω
και ο χρόνος μού γελάει σαν μωρό
Πού να γείρω το κορμί μου
όταν γυρνάω απ′ τα μπαρ
κι απ' τα ξενύχτια
Πού να βρω ένα φιλαράκι
να μου πει πως μ′ αγαπάει στ' αλήθεια
αφού κι εσύ έχεις εξαφανιστεί
Μοιάζει η νύχτα μακριά σου να 'ναι ερεθιστική
σαν την αμαρτία
μα η μορφή σου δραπετεύει από κρυψώνα μυστική
με χτυπά με βία
Δεν τη βρίσκω την άκρη
πουθενά και πες μου τι να κάνω
έχω γεμίσει ασφυχτικά
με καπνό το δωμάτιο ως απάνω
και ο χρόνος μου γελάει σαν μωρό
Πού να γείρω το κορμί μου
όταν γυρνάω απ′ τα μπαρ
κι απ′ τα ξενύχτια
πού να βρω ένα φιλαράκι
να μου πει πως μ' αγαπάει στ′ αλήθεια
αφού κι εσύ εχείς εξαφανιστεί
Ούτε εσύ έχεις τη λύση να μου δώσεις που γυρεύω
τη λύση που ζητάω
μπλοκαρισμένος από χρόνια στα δικά σου τα γρανάζια
που για μέρες τραγουδάω
Δεν τη βρίσκω την άκρη
πουθένα και πες μου τι να κανώ
έχω γεμίσει ασφυχτικά
με καπνό το δωμάτιο ως απάνω
και ο χρόνος μού γελάει σαν μωρό
Πού να γείρω το κορμί μου
όταν γυρνάω απ' τα μπαρ
κι απ′ τα ξενύχτια
Πού να βρω ένα φιλαράκι
να μου πει πως μ' αγαπάει στ′ αλήθεια
αφού και εσύ έχεις εξαφανιστεί
Δεν τη βρίσκω την άκρη
πουθένα και πες μου τα να κανώ
έχω γεμίσει ασφυχτικά
με καπνό το δωμάτιο ως απάνω
και ο χρόνος πού γελάει σαν μωρό
Πού να γείρω το κορμί μου
όταν γυρνάω απ' τα μπαρ
κι απ' τα ξενύχτια
Πού να βρω ένα φιλαράκι
να μου πει πως μ′ αγαπάει ατ′ αλήθεια
αφού και εσύ έχεις εξαφανιστεί
