Yalnızlık Senfonisi

Sertab Erener

Anladım, sonu yok yalnızlığın
Her gün çoğalacak
Her zaman böyle miydi? BilmiyorumSanki dokunulmazdı çocukken, ağlamak

Alışır her insan alışır zamanla
Kırılıp incinmeye
Çünkü olağan yıkılıp yıkılıp
Yeniden ayağa kalkmak

Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş beklemekte
Acılar gözlerini dikmiş üstüme, nöbette
Bekliyorum, bekliyorum, bekliyorum
Hadi gelin üstüme, korkmuyorum!

Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş beklemekte
Acılar gözlerini dikmiş üstüme, nöbette
Bekliyorum, bekliyorum, bekliyorum
Hadi gelin üstüme, korkmuyorum!

Bulutlar yüklü. Ha yağdı ha yağacak üstümüze hasret
Yokluğunla ben baş başayız. Nihayet

Anladım, sonu yok yalnızlığın
Her gün çoğalacak
Her zaman böyle miydi? Bilmiyorum

Sanki dokunulmazdı çocukken ağlamak
Alışır her insan alışır zamanla
Kırılıp incinmeye

Çünkü olağan yıkılıp yıkılıp
Yeniden ayağa kalkmak

Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş, beklemekte
Acılar gözlerini dikmiş üstüme, nöbette
Bekliyorum, bekliyorum, bekliyorum
Hadi gelin üstüme, korkmuyorum!

Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş, beklemekte
Acılar gözlerini dikmiş üstüme, nöbette
Bekliyorum, bekliyorum, bekliyorum
Hadi gelin üstüme, korkmuyorum!

Bulutlar yüklü. Ha yağdı ha yağacak üstümüze hasret
Yokluğunla ben baş başayız. Nihayet