ลืมตามากับความผิดหวัง
ตัวคนเดียวมันอย่างเดิมซ้ำซ้ำ
อยู่กับชีวิตที่กำลังพัง
ออกไปก็เจอแต่คนซ้ำซ้ำ
คุยกับใครก็เจอแต่คำย้ำย้ำ
ไม่ได้เป็นคนร้ายแต่โดนกระทำ
อยู่อย่างนี้โดดเดี่ยวมากี่ฤดู
นับนิ้วมือจนไม่รู้ว่านานเท่าไร
โอ้ความรัก
ไปโกรธอะไรฉันมา
ทำไมไม่เคยมาหา
ให้ฉันได้กอดไว้
ความรักหยุดโกรธฉันสักที
ได้โปรดมาตรงนี้
และพาใครมาให้พบ
สักครั้งได้ไหม
อยู่คนเดียวเราก็ไม่เคยรังแก
คนเดียวเราก็ไม่เคยงอแง
กลับอยู่อย่างนี้ไม่มีใครแคร์
ออกไปก็เจอแต่คนซ้ำซ้ำ
คุยกับใครก็เจอแต่คำย้ำย้ำ
ไม่ได้เป็นคนร้ายแต่โดนกระทำ
วนอย่างนี้โดดเดี่ยวมากี่ฤดู
นับนิ้วมือจนไม่รู้ว่านานสักแค่ไหน
อยู่ตรงนี้โดดเดี่ยวมันทั้งปี
ฉันรออยู่เช่นนี้น้านนานอยู่ทำไม
โอ้ความรัก
ไปโกรธอะไรฉันมา
ทำไมไม่เคยมาหา
ให้ฉันได้กอดไว้
ความรักหยุดโกรธฉันสักที
ได้โปรดมาตรงนี้
และพาใครมาให้พบ
สักครั้งได้ไหม
เป็นธรรมดาของ
คนที่มีความรักโลภโกรธหลง
แต่สำหรับฉันตอนนี้
ไม่รู้ว่ารักโกรธหรือว่ารักหลง
ทางหาทางกลับมาไม่เจอ
คนอื่นเขานอนด้วยกัน
ลำพังแค่ฉันที่ยังนอนละเมอ
ทำไมคนบนฟ้า
เห็นว่าฉันดูแข็งแรงนัก
ถึงปล่อยตามยถา
ให้ตกอับอาภัพความรัก
จะมีบ้างไหม
จะมีบ้างไหม
จะมีบ้างไหม
ใครคนนั้น
อยู่อย่างนี้โดดเดี่ยวมากี่ฤดู
นับนิ้วมือจนไม่รู้ว่านานสักแค่ไหน
อยู่ตรงนี้โดดเดี่ยวมันทั้งปี
ฉันรออยู่จะหนีหน้ากันทำไม
โอ้ความรัก
ไปโกรธอะไรฉันมา
ทำไมไม่เคยมาหา
ให้ฉันได้กอดไว้
ความรักหยุดโกรธฉันสักที
ได้โปรดมาตรงนี้
และพาใครมาให้พบ
สักครั้งได้ไหม
เป็นธรรมดาของ
คนที่มีความรักโลภโกรธหลง
แต่สำหรับฉันตอนนี้
ไม่รู้ว่ารักโกรธหรือว่ารักหลง
ทางหาทางกลับมาไม่เจอ
คนอื่นเขานอนด้วยกัน
ลำพังแค่ฉันที่ยังนอนละเมอ
ทำไมคนบนฟ้า
เห็นว่าฉันดูแข็งแรงนัก
ถึงปล่อยตามยถา
ให้ตกอับอาภัพความรัก
จะมีบ้างไหม
จะมีบ้างไหม
จะมีบ้างไหม
ใครคนนั้น
