ตาทั้งสองที่มองจ้องฉัน เเละมือข้างขวาที่กุมฉันไว้
มันคล้ายว่าเธอจะจากฉันไป เเต่เธอยังอยู่ตรงนี้
มุมที่ฉันอาจมองไม่เห็น มุมที่เธอได้เคยซ่อนไว้มันค่อย ๆ บอก ว่าเธอช้ำเท่าไหร่ ก่อนที่เธอจะพูดคำบอกลา
ฉันก็รู้อยู่ภายในใจ ว่าฉันนั้นรักตัวเองมากกว่า
ไม่เคยจะมองว่าเธอรู้สึกเช่นไร
เเต่ในเวลาที่เธอจะไป ฉันร้องตะโกนให้เราเริ่มใหม่
อยากภาวนาให้เธอกลับมาได้มั้ย
ฉันจะกอดเธอไว้ ขอโทษที่ฉันเคยกอดเเน่นไป
ฉันขอโทษเธอ
หากว่าฉันได้กอดเธออีกครั้ง
ฉันจะทำให้ดีที่สุด ไม่ให้เธอไป
กลับมาให้ฉันได้กอดเธอไว้
คำว่าลาที่ฟังครั้งนั้น มันทำให้ฉันอยากหยุดเคลื่อนไหว
ถ้าเข้าไปกอดต้องนานเท่าไหร่ เธอจะคืนกลับมา
หากยังไม่สายให้เธอได้รู้ ว่าฉันนั้นรักเธอมากเเค่ไหน
เเละฉันจะทำ ทุกวินาที ให้เราได้อยู่ด้วยกันตลอดไป
ฉันก็รู้อยู่ภายในใจ ว่าฉันนั้นรักตัวเองมากกว่า
ไม่เคยจะมองว่าเธอรู้สึกเช่นไร
เเต่ในเวลาที่เธอจะไป ฉันร้องตะโกนให้เราเริ่มใหม่
อยากภาวนาให้เธอกลับมาได้มั้ย
ฉันจะกอดเธอไว้ ขอโทษที่ฉันเคยกอดเเน่นไป
ฉันขอโทษเธอ
หากว่าฉันได้กอดเธออีกครั้ง
ฉันจะทำให้ดีที่สุด ไม่ให้เธอไป
กลับมาให้ฉันได้กอดเธอไว้
ฉันจะกอดเธอไว้ ขอโทษที่ฉันเคยกอดเเน่นไป
ฉันขอโทษเธอ
หากว่าฉันได้กอดเธออีกครั้ง
ฉันจะทำให้ดีที่สุด ไม่ให้เธอไป
กลับมาให้ฉันได้กอดเธอไว้
ฉันจะกอดเธอไว้ ขอโทษที่ฉันเคยกอดเเน่นไป
ฉันขอโทษเธอ
หากว่าฉันได้กอดเธออีกครั้ง
ฉันจะทำให้ดีที่สุด ไม่ให้เธอไป
กลับมาให้ฉันได้กอดเธอไว้
(ฉันจะกอดเธอไว้ ขอโทษที่ฉันเคยกอดเเน่นไป)
(ฉันขอโทษเธอ)
(หากว่าฉันได้กอดเธออีกครั้ง)
(ฉันจะทำให้ดีที่สุด)
