De wereld draait door
de wereld draait door
ik weet niet waarom,
waartoe of waarvoor
het is een cliché
dat ik oh zo graag hoor:
de wereld, de wereld
de wereld draait door
de wereld draait door
de wereld draait door
honderdmiljoen
voor de nieuwe midvoor
mijn vrouw is er
met mijn oma vandoor
de wereld, de wereld
de wereld draait door
de wereld draait door
de wereld draait door
de een die zingt solo
de ander in koor
het lijkt op de preek
van een oude pastoor
de wereld, de wereld
de wereld draait door
de wereld draait door
de wereld draait door
ik hoop al jaren
dat ik niet ontspoor
en dat geldt zeker
voor die trein vol met chloor
de wereld, de wereld
de wereld draait door
de wereld draait door
de wereld draait door
‘Ik ook’, zei de gek,
‘ik draai ook door
Ik ben Van Gogh en
en ik ga op een oor’
de wereld, de wereld
de wereld draait door
De wereld draait door
de wereld draait door
elleke dag naar
fabriek of kantoor
dat doe je voor geld
voor iets meer comfort
de wereld, de wereld
de wereld draait door
om wat tijd te rekken heb ik nu een saxophoonsolo gepland
de wereld draait door
de wereld draait door
de wereld, de wereld
de wereld draait door
en u denkt waarschijnlijk: tsja sorry hoor
hoe lang duurt dit liedje?
hoe lang gaat dit door?
Dat weet ik eerlijk gezegd niet. Maar in de vijfentwintig jaar dat ik optreed heb ik gemerkt dat er nooit iemand naar het openingsnummer luistert. Er dwarrelen de eerste vijf minuten altijd wat laatkomers binnen, u kijkt naar mijn kleding en denkt: had hij die blouse vorig jaar ook niet aan? Die man heeft toch genoeg geld om eens een keer een andere blouse te kopen? Hij heeft zijn haar geknipt. Ja wel leuk, hoewel dat slordige hem ook wel stond. Onderhand verzit u nog eens lekker en denkt: zit ik eigenlijk wel lekker. Zal ik mijn schoenen uitdoen? Die viespeu
