Jujur sedih uripku koyo mengkene
Sugih, waras durung tau tak rasakke
Urip dewe, tresno ra ono sing gapeKudu sabar mung dianggep wong sepele
Mlaku we kadang kesandung
Ora ono sing nulung
Tangise ning ati ra iso tak bendung
Duh abote kahanane uripku
Kudu nandang lara
Dipandang sesiseh mata
Yen takdire kudu dikuat-kuatke
Aku mung wong sepele kudu kuat atine
Kadang pingin ngeluh naliko kentekan eluh
Kodrate manungso kui pancen bedo-bedo
Dedel duwel ati nampa kasunyatan iki
Kudu tak tambani kanggo njalani uripku iki
Jujur sedih uripku koyo mengkene
Sugih, waras durung tau tak rasakke
Urip dewe tresno ra ono sing gape
Kudu sabar mung dianggep wong sepele
Mlaku we kadang kesandung
Ora ono sing nulung
Tangise ning ati ra iso tak bendung
Yen takdire kudu dikuat-kuatke
Aku mung wong sepele, kudu kuat atine
Kadang pingin ngeluh nalika kentekan eluh
Kodrate manungso kui pancen bedo-bedo
Dedel duwel ati nampa kasunyatan iki
Kudu tak tambani kanggo njalani uripku iki
Jujur sedih uripku koyo mengkene
Sugih, waras durung tau tak rasakke
Urip dewe, tresno ra ono sing gape
Kudu sabar mung dianggep wong sepele
Mlaku we kadang kesandung
Ora ono sing nulung
Tangise ning ati ra iso tak bendung
Mlaku we kadang kesandung
Ora ono sing nulung
Tangise ning ati ra iso tak bendung
Aku pancen wong sepele nanging bakal tak buktekke
Dadi uwong ojo seneng nyepelekke
