Kam Miyaaramet

Mehrnoosh

همین که مینویسمو
به واژه میکشم تورو
دوباره بار غم میشینه روی شونههای منهمین که میشکفی مثله
یه گل میون دفترم
دوباره گرمیه لبات
دوباره گونههای من
همین که میری از دلم
قراره آخرم میشی
دوباره زخم میخورم
دوباره باورم میشی

همیشه کم میارمت
همیشه کم میارمت
نمیشه که نبارمت

همیشه کم میارمت
همیشه کم میارمت
نمیشه که نبارمت
نمیشه ک نبارمت

گریه فقط کار منه
تو اشکاتو حروم نکن
به واژهای نمیرسی
اینجوری پرس و جو نکن
فاصلهها مال منن
تو فاصله نگیر ازم
بمون که باورت بشه
گریه نمیشه سیر ازم

همیشه کم میارمت
همیشه کم میارمت
نمیشه که نبارمت

همیشه کم میارمت
همیشه کم میارمت
نمیشه که نبارمت

همین که مینویسمو
به واژه میکشم تورو
دوباره بار غم میشینه روی شونههای من
همین که میشکفی مثله
یه گل میون دفترم
دوباره گرمیه لبات
دوباره گونههای من
همین که میری از دلم
قراره آخرم میشی
دوباره زخم میخورم
دوباره باورم میشی

همیشه کم میارمت
همیشه کم میارمت
نمیشه که نبارمت

همیشه کم میارمت
همیشه کم میارمت
نمیشه که نبارمت
نمیشه ک نبارمت