ที่ตรงฉันยืน ตรงนี้มันมืดมน
ผู้คนเข้ามาแล้วผ่านไป
ฉันไม่คิดเลย ว่าฉันจะพบใครถึงยังไงไม่มีใคร เขามีใจให้กัน
อยากบอกเหมือนกัน ว่าฉันรู้สึกดี
ที่เธอเข้ามามาผูกพัน
แม้จะรักเธอ แต่ฉันก็ไหวหวั่น
จะรักกันยังไง
เธอน่ะเป็นคนกลางวัน ฉันมันเป็นคนกลางคืน
อย่าเลยอย่าไปฝืน ความเป็นไป
เธอห่วงใยเธอจริงจัง ฉันไม่อยากจะทำลายหัวใจ
แต่ความเป็นจริงเราไม่คู่ควร
ขอบคุณหัวใจที่ฉันได้จากเธอ
ขอบคุณที่เธอให้เกียรติกัน
แม้จากนี้ไป ต้องร้างต้องเลิกกัน
แต่ฉันจะไม่ลืม
เธอน่ะเป็นคนกลางวัน ฉันมันเป็นคนกลางคืน
อย่าเลยอย่าไปฝืน ความเป็นไป
เธอห่วงใยเธอจริงจัง ฉันไม่อยากจะทำลายหัวใจ
แต่ความเป็นจริงเราไม่คู่ควร
เรามันไม่คู่ควร
เรามันไม่คู่ควร
เธอน่ะเป็นคนกลางวัน ฉันมันเป็นคนกลางคืน
อย่าเลยอย่าไปฝืน ความเป็นไป
เธอห่วงใยเธอจริงจัง ฉันไม่อยากจะทำลายหัวใจ
แต่ความเป็นจริง เราไม่คู่ควร
เธอน่ะเป็นคนกลางวัน ฉันมันเป็นคนกลางคืน
อย่าเลยอย่าไปฝืน ความเป็นไป
เธอห่วงใยเธอจริงจัง ฉันไม่อยากจะทำลายหัวใจ
แต่ความเป็นจริง เราไม่คู่ควร
เรามันไม่คู่ควร
เรามันไม่คู่ควร
