Laat Me Niet Alleen

Jacques Brel

Laat me niet alleen


Toe, vergeet de strijd


Toe, vergeet de nijd


Laat me niet alleen


En die domme tijd


Vol van misverstand


Ach, vergeet hem


Want het was verspilde tijd


Hoe vaak hebben wij


Met een snijdend woord


Ons geluk vermoord


Kom, dat is voorbij


Laat me niet alleen


Laat me niet alleen


Laat me niet alleen


Laat me niet alleen


Lief, ik zoek voor jou


In stof van de wegen


De parelen van regen


De parelen van dauw


Ik zal heel mijn leven


Werken zonder rust


Om jou licht en lust


Goud en goed te geven


Ik sticht een gebied


Waar de liefde troont


Waar de liefde loont


Waar jouw wil geschiedt


Laat me niet alleen


Laat me niet alleen


Laat me niet alleen


Laat me niet alleen


Laat me niet alleen


Ik bedenk voor jou


Woorden rood en blauw


Taal voor jou aleen


En met warme mond


Zeggen wij elkaar


Eens was er een paar


Dat zichzelf weer vond


Ook vertel ik jou


Van de koning


Die stierf van nostalgie


Hunkerend naar jou


Laat me niet alleen


Laat me niet alleen


Laat me niet alleen


Laat me niet alleen


Want uit een vulkaan


Die was uitgeblust


Breekt zich na wat rust


Toch het vuur weer baan


En op oude grond


Ziet men vaak het graan


Heel wat hoger staan


Dan op verse grond


Het wit mint het zwart


Zwakheid mint de kracht


Daglicht mint de nacht


Mijn nacht mint jouw hart


Laat me niet alleen


Laat me niet alleen


Laat me niet alleen


Laat me niet alleen


Laat me niet alleen


Nee, ik huil niet meer


Nee, ik spreek niet meer


Want ik wil alleen


Horen hoe je praat


Kijken hoe je lacht


Weten hoe je zacht


Door de kamer gaat


Nee, ik vraag niet meer


Ik wil je schaduw zijn


Ik wil je voetstap zijn


Ik wil je adem zijn


Laat me niet alleen


La