Gouden Kooi

Henk Westbroek

Als m'n vrienden zouden zien,


hoe ik rondrij als een filmster


in een lange limousine met chauffeur


Zouden ze me vragen wie ik denk dat ik ben


Plagend lopen klagen dat ik hen niet meer ken


Als m'n vrienden zouden zien,


hoe mijn hele hotelsuite is behangen met gordijnen van satijn


Zouden ze nog geen seconde mij willen zijn


In m'n gouden kooi lijkt de echte wereld buiten soms zo mooi


Ik leef heus wel mee, kijk de hele dag teevee


In m'n huis van glas denk ik soms terug hoe het lang geleden was


Trap weer in een plas, reuk de geur van zomergras


Als m'n vrienden zouden zien,


hoe ik hier loop te flameren in de kleren van een uitgeleefde nicht


Zouden ze me zeggen midden in m'n gezicht


dat ik stapelgek ben of verkeerd voorgelicht.


Als m'n vrienden zouden zien,


hoe ik brieven schrijf aan niemand


enkel opbel naar een antwoordapparaat


Zouden ze me vragen of het wel goed met me gaat


In m'n gouden kooi lijkt de echte buiten soms zo'n grote klerezooi


Ik doe niet meer mee, zie het liever op teevee


In m'n huis van glas blijft alles zoals het was


Als m'n vrienden zouden zien,


hoe m'n luxe leven leeg is


hoe ik bijna niet meer met een ander praat


Zouden ze haast denken dat het slecht met me gaat