Biar

Fynn Jamal

Mata tua yang memandang aku itu
Bundar
Pudar
Dia tak mau bilang apa yang mencengkam jiwa usangnya
"Biar"
Katanya, "Biar"

Wahai ayahanda
Berhentilah walau sebentar
Dan renungkan mataku yang melaut
Khabarkan yang jujur dan ujar
Apa menyerabut?

Wahai ayahanda
Bercukuplah menggagah tulang rapuhmu
Akukan lemahmu
Perikan penatmu
Kisahkan jerihmu
Aku mahu tahu

Mata tua yang bagai ada sakti dewa-dewi itu
Harum
Senyum
Dipukaukan aku nan terus terpana dan terdiamkan
"Biar"
Katanya, "Biar"

Wahai ayahanda
Bisikkanlah walau sekali
Izinkan aku menumpangkan bahu
Berikan aku seperca dari beban kamu
Wahai ayahanda
Lihatkanlah aku berlari kini
Melompat tinggi
Setiapnya kerna kau tak pernah pergi

Aa-aa, aa-aa
Aa-aa, aa-aa
Aa-aa, aa-aa
Aa-aa, aa-aa
Aa-aa, aa-aa
Aa-aa, aa-aa

Apa masih ingat lagi
Aku suka lari-lari
Kau bagaikan tak peduli
Ku biar kau patah hati

Apa masih tidak lupa
Tengking jerit sama-sama
Makan tak mahu semeja
Sahabat lebih berharga

Apa mampu kau sudikan
Ampun maaf ku sujudkan
Bisa tidak kau teruskan
Ku sesat kau tunjuk jalan

Apa layak aku bagi
Tak terbalas sampai mati
Kau sungguh yang paling tinggi
Istanamu syurga nanti

Aa-aa, aa-aa
Aa-aa, aa-aa
Aa-aa, aa-aa
Ayahanda beta
Kekasih beta