Kül

Feridun Düzağaç

Aşk canını yaktı demek
Bense sevda küllerinim
Her dolunay gecesindeGökyüzünden topluyorum

Onulmaz dert gibi değil
Bulunmaz deva gibi
Kaybetmekten korkarak
Başucumda saklıyorum

Özlemekten uyandığım
Sabahlar bitecek diye
Yitirmekten korkarak
Başucumda saklıyorum

Bir tek sesim kalsa
Onu da rüzgâr alsa
Yârin yanağına değmeden olmaz
Ah bu sevda tekmiş
Koca ömrüme yetmiş
Göklerde aranır yerde bulunmazmış
Buluta yükü sorulmazmış

Şurada olmayan ev var ya
İşte bizim evimizdi
Önünden her geçişinde hep aynı çocuğun sesi
Büyük olur derler ya hep büyük düşlerin kırıkları
Saklaması zor olurmuş izlerini

Bir tek sesim kalsa
Onu da rüzgâr alsa
Yârin yanağına değmeden olmaz
Ah bu sevda tekmiş
Koca ömrüme yetmiş
Göklerde aranır yerde bulunmazmış
Buluta yükü sorulmazmış

Ah bir sesim kalsa
Onu da rüzgâr alsa
Yârin yanağına değmeden olmaz
Bu sevda tekmiş
Koca ömrüme yetmiş
Göklerde aranır yerde bulunmazmış
Buluta yükü sorulmazmış