บอกกับตัวเอง
บางครั้งชีวิตต้องรอเวลา
กับการเดินทางที่ทำให้ใจเราอ่อนล้า
อยู่บนโลกความจริงที่หมุนไป
ไม่ใช่ภาพลวงตา
ยังมีระยะทางอีกแสนไกล
รออยู่นะ
ความฝันที่มี
ทิ้งไว้บางทีไม่ใช่เรื่องใหญ่
ค่อยเดินกลับมา
อยู่ในเส้นทางที่เราวางไว้
ลองหยุดและย้อนมองดูรอบๆกาย
และเธอจะเข้าใจ
มากกว่าเส้นตรงที่เร็วว่องไว
คือทุ่งดอกไม้
อยากให้เธอได้เข้าใจ
เธอลองมองมองไปนอกหน้าต่าง
เธอจะเจออะไรที่มากกว่า
ความสวยงาม
ที่รออยู่นั้น
อยากให้เชื่อที่ฉันบอก
หากเธอไม่มองดูก็ไม่รู้หรอก
ฝุ่นดวงจันทร์ตะวันและเมฆหมอก
ฝนพรำ
และดอกไม้
อยากให้เธอได้เข้าใจ
เธอลองมองมองไปนอกหน้าต่าง
เธอจะเจออะไรที่มากกว่า
ความสวยงาม
ที่รออยู่นั้น
อยากให้เชื่อที่ฉันบอก
หากเธอไม่มองดูก็ไม่รู้หรอก
ฝุ่นดวงจันทร์ตะวันและเมฆหมอก
ฝนพรำ
และดอกไม้
