Σαν ήλιος καίει, λάμπει σαν γυαλί.
Μου το ′πες τότε, δεν κρατάει πολύ.
Όσοι αγαπάνε κι όσοι πονάνε
τα μάτια κλείνουν και γελάνε.
Κάτι τους δένει και μοιάζουν ξένοι,
τα χέρια ανοίγουν και πετάνε.
Ποια μοίρα παίζει και γελάει με μας;
Δεν έχεις τώρα πουθενά να πας.
Όσοι αγαπάνε κι όσοι πονάνε
τα μάτια κλείνουν και γελάνε.
Κάτι τους δένει και μοιάζουν ξένοι,
τα χέρια ανοίγουν και πετάνε.
Δεν έχω φύγει, είμαι ακόμα εδώ.
Μια μέρα θα 'μαι όνειρο κι εγώ.
Όσοι αγαπάνε κι όσοι πονάνε
τα μάτια κλείνουν και γελάνε.
Κάτι τους δένει και μοιάζουν ξένοι,
τα χέρια ανοίγουν και πετάνε.
Όσοι αγαπάνε κι όσοι πονάνε
τα μάτια κλείνουν και γελάνε
κάτι τους δένει... και πετάνε...
