De Koningen

Davy Gilles, Dieter Verhaegen & Mark Tijsmans

R:
De koningen leven
alleen aan de top.
Ze voelen zich eenzaam,
ze voelen zich rot.
Ze weten niet eens wat beneden gebeurt.
Ze vragen niet wat hun geweten verscheurt.

B:
Een wet voor het volk
telt voor koningen niet.
Voor hen is de macht,
maar ook bitter verdriet.
In hun paleis is het akelig stil
Hier is het feest,
Oh mensen, wat een verschil!

REFREIN:
Hier, hier wordt gevreeën en gefeest,
hier wordt gezopen als een beest.
Hier wordt gefuifd,
hier wordt gedanst,
hier krijgt de meligheid geen kans.
De tijd die glijdt door onze hand,
net als de korrels van het zand.
Wat baat hier een groot ideaal
of hoogstaande moraal?

M:
De koningen gaan nooit hun eigen weg,
ze voelen zich angstig
om wat wordt gezegd.
Hoog in hun torens van zuiver ivoor,
dringt enkel nog lucht,
maar geen liefde meer door.

M,B&R:
Koningen vechten,
maar nooit zij aan zij.
Ze houden te veel van alleenheerschappij.
Maar wij hier beneden,
het volk van de straat,
worden nooit goed begrepen,
onmondig gemaakt.

REFREIN (2x)
Hier, hier wordt gevreeën en gefeest,
hier wordt gezopen als een beest.
Hier wordt gefuifd,
hier wordt gedanst,
hier krijgt de meligheid geen kans.
Tijd die glijdt door onze hand,
net als de korrels van het zand.
Wat baat hier een groot ideaal,
of hoogstaande moraal?

B:
Niet dat verhaal
Is ideaal
Zonder ontstaande moraal

R:
Zonder moraal

B:
Het is de tijd
Die hier verglijdt
Zonder ontstaande moraal

REFREIN:
Hier, hier wordt gevreeën en gefeest,
hier wordt gezopen als een beest.
Hier wordt gefuifd,
hier wordt gedanst,
hier krijgt de meligheid geen kans.
Tijd die glijdt door onze hand,
net als de korrels van het zand.
Wat baat hier een groot ideaal,
of hoogstaande moraal?