อยากเก็บเธอไว้ในโลกของฉัน
ที่มีพระจันทร์เป็นสีชมพู
มีดาวดวงน้อยแทนความเลิศหรูไม่มีฤดูของความเดียวดาย
มีดวงตะวันเป็นดั่งดอกไม้
มีท้องนภาในแม่น้ำไนล์
มีปลานับร้อยที่คอยแหวกว่าย
อยู่บนรุ้งงามที่ทอประกาย
ล่องลอยใจ
หลุดจากพันธนาการ
หลุดจากชั้นบรรยากาศ
หลุดจากอุ้มมือของปีศาจ
ถ้าพรุ่งนี้มีเพียงแค่เราจะเอาไหม
เพราะความจริงช่างโหดร้าย
อยากพาเธอหนีไปให้แสนไกล
โลกของเธอและฉันกำลังแหลกสลาย
ฉันคงทนไม่ไหว
หากต้องเสียเธอให้เขาไป
เพราะสิ่งที่คิดกับสิ่งที่เห็น
ทำไมมันช่างดูแตกต่าง
เธอบอกว่าเธอเหมือนเดิม
แต่ฉันรู้สึกว่าแปลกอย่าง
เธอแอบห่าง
แต่ยังคงยึดมั่น รักแท้เป็นแบบอย่าง
จนแอบอ่าน ข้อความเพียงสั้น ๆ
เปลี่ยนโลกที่เป็น ให้มีแต่รอยด่าง
เขาที่มีพร้อม
รู้ว่าฉันแพ้ แต่ฉันยังคงไม่ยอม
ฉันไม่มีทอง
มีเพียงคำกลอนให้เธอไปไม่ขาดตอน
ความทรงจำของเราสอง
ยังจำได้ดีเธออารีย์เธอโอบอ้อม
จะประคับและประคอง
จินตนาการว่าความรักมันยังหอม
ยังจำได้ไหม ว่าเราเคยรักกันแค่ไหน
ยังจำได้ไหม ที่เราเคยเล่นดอกไม้ไฟ
ยังจำได้ไหม just two of us ในโลกใบใหญ่
หากเป็นไปได้ อยากพาเธอหนีไปสู่โลกใหม่
ล่องลอยใจ
หลุดจากพันธนาการ
หลุดจากชั้นบรรยากาศ
หลุดจากอุ้มมือของปีศาจ
ถ้าพรุ่งนี้มีเพียงแค่เราจะเอาไหม
เพราะความจริงช่างโหดร้าย
อยากพาเธอหนีไปให้แสนไกล
โลกของเธอและฉันกำลังแหลกสลาย
ฉันคงทนไม่ไหว
หากต้องเสียเธอให้เขา
ถ้าพรุ่งนี้มีเพียงแค่เราจะเอาไหม
เพราะความจริงช่างโหดร้าย
อยากพาเธอหนีไปให้แสนไกล
โลกของเธอและฉันกำลังแหลกสลาย
ฉันต้องทนไม่ไหว
หากต้องเสียเธอให้เขาไป
หากต้องเสียเธอให้เขาไป
หากต้องเสียเธอให้เขาไป
