เพราะกลิ่นหอมจาง ๆ ที่ลอยตามลมมา
หวนให้ใจคำนึงนึกถึงคราเราต้องไกล
กลิ่นสุคนธ์ปนหวานไยทำให้ใจต้องขืนข่มทุกข์ระทมตรอมตรม ทำให้ใจหวั่นไหว
หากการพบ รักจะต้องเคียงคู่ข้างเคียงกับการร่ำลา
จะสุขสมหวังได้นานเพียงใด ก็แล้วแต่โชคชะตา
ฟ้าให้เวลามาเท่าไร
และมันจะยาวนานเท่าใด
กลิ่นดอกไม้ลั่นทมเจ้าหอมรื่นรมย์
เคยชื่นเคยชมดอมดม ให้ชื่นใจ
มาบัดนี้ตัวเจ้าร่วงโรยไม่โชยกลิ่นหอม
กลีบขาวมัวหมอง ตรมตรอมเหี่ยวโรยร่วงไป
จากเคยงาม กลายเป็นความทรามที่ไม่จีรังหรือไร
และความรักของฉันต้องเป็นดังเช่นเจ้าลั่นทมไหม
หากขัดขืนไม่ให้เวลาพัดพาสิ่งแปรผันไป
ฉันจะทำได้นานเท่าไร
ถ้าฉันต้องการแค่ตลอดไป
เพราะรักของฉันจะนานกว่านั้น
นานชั่วกัลป์กัป นานนิรันดร์
จะไม่มีสิ่งไหนลบเลือนให้หายสิ้นกัน
ดอกไม้ใดจะหอมนานเกินกว่านั้น ไม่มี
เพราะรักของฉันคงอยู่เสมอ
อยู่เพื่อเธอและเป็นของเธอ
กลิ่นหอมของความรักฉันจะติดตามพบเจอ
ตามพบเธอไม่มีโรยรา ไม่มีวันจาง
หากขัดขืนไม่ให้เวลาพัดพาสิ่งแปรผันไป
ฉันจะทำได้นานเท่าไร
เพราะรักของฉันจะนานกว่านั้น
นานชั่วกัลป์กัป นานนิรันดร์
จะไม่มีสิ่งไหนลบเลือนให้หายสิ้นกัน
ดอกไม้ใดจะหอมนานเกินกว่านั้น ไม่มี
เพราะรักของฉันคงอยู่เสมอ
อยู่เพื่อเธอและเป็นของเธอ
กลิ่นหอมของความรักฉันจะติดตามพบเจอ
ตามพบเธอไม่มีโรยรา ไม่มีวันจาง
กลิ่นดอกไม้ลั่นทมเจ้าหอมรื่นรมย์
เคยชื่นเคยชมดอมดม ให้ชื่นใจ
