Lijfstraf

Brutus

Achter de kelderdeur weerklinkt de pijn

ik betwijfel of je nog lang in leven zal zijn

dagenlang werd je al gestraft

in een wereld zonder jou is iedereen beter af



ze wist niet waar ze het zoeken moest

mijn bijl zat in haar kutje vastgeroest

ik verlustigde mijn fantasie aan haar



ik wist niet dat ze verging van de pijn

'k wist niet dat mijn lid te groot zou zijn

'k stootte in elke opening

verzet was nutteloos gebonden aan de pijnbank

ze spartelde maar het mocht niet baten



ze heeft me geschopt en geslagen

maar nog zou ik haar belagen

haar laatste straf

moest ze nog ondergaan



je gegil brengt mij in mineur stemming

daarom hak ik je in twee

genot wil ik nog langer

dus eis ik een trofee



haar levenloze lichaam staarde mij aan

ze had wederom een zonde begaan



lijfstraf

hoofd eraf

ik heb je geschopt en geslagen

nog zal je mij belagen

met je zachte slokdarm

tot je ontbonden bent