อย่าเพิ่งสงสัย ฟังฉันก่อน
อย่าเพิ่งใจร้อน เดินหนีไป
แค่เพียงไม่นาน อยากให้รู้ความจริงข้างในที่หยุดเฉยๆ เพราะฉันเองไม่กล้า
ชักช้า เพราะมัวเขินอาย
แค่สบสายตา ก็หวั่นไหวไปทั้งหัวใจ
จะเก็บเอาไว้ ไม่ให้เธอรู้ ก็กลัวจะต้องเสียใจ
ถ้าบอกคำนั้น ฉันต้องทำเช่นไร
ให้เป็นดอกไม้ จะเข้าใจไหม
ให้เป็นจดหมาย อาจยังไม่ซึ้งใจ
ถ้างั้น ก็คงไม่ดีสักเท่าไหร่
ถ้าแต่งเป็นคำร้อง จะดีไหม
บอกผ่านทำนอง เธอคงจะเข้าใจ
ถ้าเป็นอย่างงั้น จะบอกเธอให้ฟัง ว่าทั้งหัวใจ
ฉันรักเธอ
ที่หยุดเฉยๆ เพราะฉันเองยังไม่กล้า
ชักช้า เพราะมัวเขินอาย
แค่สบสายตา ก็อยากให้รู้ความจริงข้างใน
จะดีกว่าไหม ถ้าเธอรู้อาจจะไม่ต้องเสียใจ
ถ้าบอกคำนั้น พรุ่งนี้จะเป็นเช่นไร
ให้เป็นดอกไม้ จะเข้าใจไหม
ให้เป็นจดหมาย อาจยังไม่ซึ้งใจ
ถ้างั้น ก็คงไม่ดีสักเท่าไหร่
ถ้าแต่งเป็นคำร้อง จะดีไหม
บอกผ่านทำนอง เธอคงจะเข้าใจ
ถ้าเป็นอย่างงั้น จะบอกเธอให้ฟัง ว่าทั้งหัวใจ
ฉันรักเธอ
ถ้าไม่บอก เธอก็คงไม่รู้
ไม่แสดงออก เธอก็คงไม่เห็น
ร้องเป็นเพลง คงจะไม่ยากเย็น
แค่คำว่ารัก
ให้เป็นดอกไม้ จะดีไหม
ให้เป็นจดหมาย อาจยังไม่ซึ้งใจ
ถ้างั้น ก็คงไม่ดีสักเท่าไหร่
ถ้าบอกด้วยคำร้อง จะอยู่ฟังฉันไหม
บอกผ่านทำนอง เผื่อเธอจะรับเอาไป
ถ้าบอกรักด้วยบทเพลงที่แทนทุกคำในใจ
ฉันรักเธอ
