ไม่อาจตอบได้เลย ว่าด้วยเหตุอันใดหนอ
ใจฉันเฝ้ารอ รอเธอแต่เธอทุกครา
และมิอาจตอบได้เลย ไยใจจึงเรียกหาเพ้อละเมอพรรณนาถึงเธอ
รู้สึกไหม หัวใจสองเราผูกกัน
คล้ายดั่งว่าเธอกับฉัน หวนพบคืนวันกลับมา
แค่ได้พบ สบตากัน
เพียงเท่านั้นเหมือนฉันรักเธอมาแสนนาน
เฝ้าห่วงหาอาวรณ์ถึงเธอ
เจ้าจอมเอย จอมขวัญ
ฉันพ่ายแพ้ให้เธอซะแล้วทุกทาง
แม้นพบชาติใดฉันขอรักเธอผู้เดียว
ไม่อาจตอบได้เลย หากสักวันเธอพลันหาย
ใจฉันคงสลาย ชีพมลาย
เธอรู้ไหม หัวใจสองเราผูกกัน
คล้ายดั่งว่าเธอกับฉัน หวนพบคืนวันกลับมา
แค่ได้พบ สบตากัน
เพียงเท่านั้นเหมือนฉันรักเธอมาแสนนาน
เฝ้าห่วงหาอาวรณ์ถึงเธอ
เจ้าจอมเอย จอมขวัญ
ฉันพ่ายแพ้ให้เธอซะแล้วทุกทาง
แม้นพบชาติใดฉันขอรักเธอผู้เดียว
แม้ชะตาขีดไว้ให้เราต้องไกลห่าง
จะยึดมั่นโดยชีวา จะขอรักเธอเท่านั้น
แค่ได้พบ สบตากัน
เพียงเท่านั้นเหมือนฉันรักเธอมาแสนนาน
เฝ้าห่วงหาอาวรณ์ถึงเธอ
เจ้าจอมเอย จอมขวัญ
ฉันพ่ายแพ้ให้เธอซะแล้วทุกทาง
แม้นพบชาติใดฉันขอรักเธอผู้เดียว
แค่ได้พบ สบตากัน
ราวกับฉันได้รัก รักเธอมาแสนนาน
เฝ้าห่วงหาอาวรณ์ถึงเธอ
เจ้าจอมเอย จอมขวัญ
ฉันพ่ายแพ้ให้เธอซะแล้วทุกทาง
แม้นพบชาติใดฉันขอรักเธอผู้เดียว
